christospanteleou

  Πάντα προσπαθώ να συλλέξω κομμάτια από την Ιστορία του τόπου μας. Έχουν μια ευχάριστη γεύση και έκπληξη που μοιάζουν κάτι σαν τις διηγήσεις των παππούδων μας που αμυδρά μας έρχονται   σαν ξεθωριασμένα όνειρα. Θα αναφερθώ σε αθλητικό γεγονός που έλαβε χώρα στον τόπο μας στο μακρινό 1968. Ο υπαίτιος και αφηγητής του γεγονότος δεν είναι άλλος από τον παλαίμαχο διαιτητή Δημήτρη Γέρου [Λίτσης επί το καλλιτεχνικό]. Είναι ο διαιτητής στην φωτογραφία που μου έδωσε και πλαισιώνεται από τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού Λουτρακίου Κώστα Λάμπρου και Βασίλη Θυμή[Κοτσιμή]. Με τη μόνη διαφορά πως στον συγκεκριμένο αγώνα δεν έπαιξαν από την αρχή στην ίδια ομάδα.  Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Κώστας Λάμπρου υπηρετούσε στο Βασιλικό Ναυτικό. Τότε, στην εποχή της 7 ετίας το ποδόσφαιρο ήταν το αγαπημένο άθλημα των κρατούντων, το οποίο είχε και την τιμητική του στην τηλεόραση. Τα σώματα του στρατού είχαν ομάδες που έπαιζαν στην επαρχία και όχι μόνο με διάφορες ομάδες. Κανόνισαν λοιπόν αγών

     Λέγεται πως τα καλύτερα σενάρια τα γράφει η ίδια η ζωή. Συνήθως υπερβαίνουν τη φαντασία, ξεφεύγουν από τη λογική και συγγενεύουν περισσότερο με το παραμύθι. Μόνο που το παραμύθι συνήθως έχει ευχάριστο τέλος. Ποιος υγιής νους θα μπορούσε να συλλάβει πριν λίγα χρόνια το ¨μάντρωμα¨ σχεδόν ολοκλήρου της ανθρωπότητας και την καταστροφή της καθημερινότητας; Μη κουράζεστε ουδείς. Θυμάμαι με το απαγορευτικό των περσινών Αποκριάτικων εκδηλώσεων χάριν αστεϊσμού, πλην όμως προφητικού, έγραψα ακριβώς. Μετά την επιτυχή απαγόρευση των αποκριών, η κυβέρνηση μελετά σοβαρά την αναστολή του Πάσχα. Δέχτηκα κριτική και σχολιάστηκα αν είμαι σοβαρός που γράφω τέτοια πράγματα που είναι αδύνατον να συμβούν. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα για δυο Πάσχα μάλιστα και ακόμα δεν ξέρουμε αν θα ¨χάσουμε¨ και περισσότερα. Μείναμε σαν κοινωνία έξι μήνες στον γύψο. Χάθηκαν ζωές, περιουσίες, οικογένειες, εργασία, καθημερινότητα. Έγινε σ΄ αυτό το διάστημα και όχι μόνο, προσπάθεια να υποβαθμιστούν πυλώνες που μας