ΕΦΥΓΕΣ ΦΙΛΕ
Πλήρης ημερών έφυγε από το μάταιο τούτο και πρόσκαιρο κόσμο ένας ανιδιοτελής συμπολίτης μας, ο Μιχάλης [Λάκης] Καλλίρης. Τον αποχαιρετώ με ένα σημαδιακό τραγούδι, αν και θάνατος! Δεν ήταν φίλος. Τον θεωρούσα πατέρα μου και αυτή η λέξη θα ταίριαζε περισσότερο αλλά η Σώτια Τσώτου που έγραψε τους στοίχους του τραγουδιού, τους έγραψε αποκλειστικά για έναν φίλο αλλά αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα. Τις ίδιες αγωνίες είχε και ο εκλιπών για τον τόπο. Τον σιγόκαιγε μια ιερή υποχρέωση και μια βαθιά ανησυχία για την πορεία του τόπου μας και γι΄ αυτό όπου καθόταν υποστήριζε με πάθος τις προτάσεις και τις ανησυχίες του προκειμένου να έρθουν καλύτερες μέρες στον τόπο μας. Ζήσαμε μαζί το ζενίθ αλλά και το ναδίρ αυτού του τόπου. Από το 2007, εποχή των παχαίων αγελάδων μέχρι το 2010 εποχή των παγετώνων, όπου άρχισε η κατρακύλα, ήμασταν σχεδόν πάντα ομιλητές στα προ ημερησίας διατάξεως θέματα. Εκεί που οι πολίτες καταθέτουν τις ανησ...