Αναρτήσεις

Ξεχνώντας την... Αποστολή

Εικόνα
                               Παραμένω αθεράπευτα ρομαντικός αλλά και συνάμα ευγνώμων προς την Υπηρεσία που με βοήθησε να κάνω αλλά και να μεγαλώσω την Οικογένειά μου. Μιλώ φυσικά για το Ταχυδρομείο. Μια Υπηρεσία που όταν την επισκέπτομαι τουλάχιστον μια φορά τον μήνα με ¨πιάνει¨ κυριολεκτικά η καρδιά μου. Λέω μια φορά γιατί για λόγους ιδεολογικούς και κοινού νου εξακολουθώ να παίρνω τη σύνταξή μου από το Ταχυδρομείο. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν ακόμα συνάδελφοι που το προτιμούν όπως εγώ. Έζησα χρυσές εποχές που οι παρεχόμενες υπηρεσίες ήταν κόσμημα για την μικρή Ελλάδα. Θυμάμαι Γάλλους να απορούν πως η αλληλογραφία τους φθάνει στην Γαλλία εντός δυο ημερών και να μην το πιστεύουν. Ενώ από εκεί προς την Ελλάδα είχε μεγάλη καθυστέρηση. Οι συντάξεις σε δυο ημέρες είχαν πάει και στο πιο απόμακρο σπίτι. Στους ανήμπορους, στους ανάπηρους, στα μοναστήρια, παντού. Τα δέματα το ίδιο. Το Ταμιευτήριο από τις 7.30 εξυπηρετούσε το κοινό. Σπάνια να έβλεπες ουρά. Οι θυρίδες όλες με υπαλλήλους κα

Τα πρωτοβρόχια...

Εικόνα
                            Με το αριστερό ¨μπήκε¨ ο Οκτώβρης για την δημοτική αρχή αυτού του τόπου και ενώ διανύουμε το τελευταίο κατοστάρι της θητείας, που είθισται να δίνονται όλα από όλους για την καλή έξωθεν μαρτυρία και δημοτική αριστεία. Άρχισαν τα παρατράγουδα και μάλιστα απροκάλυπτα. Στο πρώτο δημοτικό συμβούλιο του Οκτώβρη μια επιστολή με δυο βιογραφικά κατατέθηκε παρά την προσπάθεια να εμφανιστεί ως επιστολή παραίτησης από δημοτικό αξίωμα. Το πρώτο [βιογραφικό] δεν θα το σχολιάσω. Το δεύτερο όμως που έχει και αρκετό ενδιαφέρον, αν και περικλείεται σε μόνο μία σειρά λέει όχι πολλά αλλά πάρα πολλά. Αναφέρει συγκεκριμένα « …Ήρθαν σε σύγκρουση με το αποφασίζουμε και διατάζουμε του δημάρχου…»   Επικυρώνει ότι προσάπτει η αντιπολίτευση από την αρχή της θητείας και κύρια ο Ιωάννης Καραπανάγος ότι δεν υπάρχει δημοτική αρχή αλλά η αρχή του ενός και δεύτερον ότι έχουν μείνει κατάλοιπα από την εποχή του ¨Αποφασίζουμε και διατάζουμε¨ που δεν είναι άγνωστα στην δημοτική αρχή. Πράγμ

Ο γιος του Αγωγιάτη

Εικόνα
     Ο ¨γιος του Αγωγιάτη¨ έπαψε να υπάρχει ανάμεσά μας. Το φτωχόπαιδο της επαρχίας που ονειρεύτηκε έναν διαφορετικό κόσμο. Έναν κόσμο που να μπορεί να ζει με αξιοπρέπεια και όχι επαιτώντας. Δύσκολο εγχείρημα μιας και εκτός από τους συνήθεις ύποπτους που πολεμούν τον απλό λαό, είχε να αντιμετωπίσει και τον ίδιο τον λαό που παρασυρόμενος από τους ¨αρίστους¨ ξεχνά το συμφέρον του και συντάσσεται με τους δημαγωγούς.  Μπήκε στην πολιτική σε μιαν άγρια εποχή, που τα κομματικά καφενεία δέσποζαν στην χώρα και δεν άφηναν πολλές πολιτικές επιλογές. Θα ήσουν ή με τους μεν ή τους δε. Ο διπολισμός ήταν στο ζενίθ του. Πολλές κατηγορίες πολιτών είχαν εσαεί αποκλειστεί από θέσεις εργασίας στον ήλιο, όπως ήταν κύρια το Δημόσιο αλλά και ανώτερες βιομηχανικές υπαλληλικές θέσεις. Ο απλός λαός έχτιζε και ανοικοδομούσε την χώρα σε βαριές δουλειές της οικοδομής, στα καράβια και στις πλέον ανθυγιεινές δουλειές που δεν μπορούσε ο ¨υπερούσιος¨ πολίτης να κάνει, μιας και είχε αναλάβει να επιτηρεί και όχι να εργ

Ποσειδών - Λεωνίδας 20-28

Εικόνα
 Αυλαία στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος Α2 χάντμπολ και ο Ποσειδώνας χόρεψε το τελευταίο ταγκό με τον πρωταθλητή του ομίλου Λεωνίδα Αγίων Αναργύρων και ηττήθηκε με σκορ 20-28. Η συνέχεια θα είναι για τα πλέι άουτ, δηλαδή να αποφύγει τον υποβιβασμό στην Β κατηγορία. Θλιβερή κατάσταση πλην όμως αναμενόμενη. Το ματς σημαδεύτηκε στην αρχή του [στο 8ο λεπτό] με τον τραυματισμό του παίκτη Δημητρόπουλου που δεν κατάφερε να επανέλθει στη δράση αλλά να αποχωρήσει υποβασταζόμενος. Ελπίζουμε να μην είναι σοβαρός ο τραυματισμός και γρήγορα να επανέλθει. Από τα παράδοξα του αγώνα είναι ότι ο Λεωνίδας σημείωσε το πρώτο τέρμα στο 11ο λεπτό, με αποτέλεσμα ο Ποσειδώνας να προηγηθεί 6-0. Σχεδόν όλοι οι παίκτες του Λεωνίδα σκόραραν. Με την αποχώρηση του Δημητρόπουλου, ο Ποσειδώνας είχε μία και μοναδική αλλαγή, αυτή του Κάπη. Έπαιξε δηλαδή με 7 παίκτες γηπέδου όλο τον αγώνα. Προσπάθησε, ενώ όλα είχαν κριθεί να παίξει με 7 παίκτες γηπέδου, κάτι που χρεώνεται στα θετικά, πλην όμως θέλει ακόμα δουλε

Μπατσιλώλος

Εικόνα
     Ο τελευταίος ΦΙΛΑΘΛΟΣ της πόλης μας έφυγε από την ζωή. Ο Γιώργος Μήτρου ή Μπατσιλώλος. Πολύς κόσμος παρακολουθούσε τα ποδοσφαιρικά τοπικά δρώμενα αλλά με την πραγματική   φίλαθλη ιδιότητα, αβίαστα θα μπορέσω να θυμηθώ δυο Λουτρακιώτες μόνο και έναν ετεροδημότη, που αποφάσισε να γίνει μόνιμος κάτοικος. Ο πρώτος ήταν ο Μήτσος Φόρτης ή Μπαλλάς. Δεν έχανε αγώνα τόσο του Ολυμπιακού όσο και του ΑΟΛ. Πλήρωνε δυο εισιτήρια [όταν ήμουν ταμίας στον ΑΟΛ] και δεν δημιουργούσε το παραμικρό επεισόδιο. Κοιτούσε ήρεμα το παιγνίδι, δεν έβριζε, δεν σχολίαζε διαιτησία. Χαιρόταν στη νίκη και στενοχωριόταν στην ήττα. Έβλεπε πάντα με ψυχραιμία ό,τι γινόταν μέσα στο γήπεδο και δεν επιζητούσε τη νίκη πάση θυσία. Του άρεσε να βλέπει καλό ποδόσφαιρο ανεξαρτήτου ομάδας και το επικροτούσε. Ο Νίσης Παρασκευόπουλος ήταν ο τρίτος ο ετεροδημότης. Δέθηκε πολύ με τον τόπο και κύρια με το ποδόσφαιρο. Κι αυτός δεν έχανε παιγνίδι και των δυο ομάδων. Ήρεμος και ποτέ δεν έπαιρνε το μέρος της ομάδας μας αν δεν τ

Ξεχάσαμε να ζήσουμε

Εικόνα
       Όταν, το να γράψεις ένα άρθρο δεν είναι προς βιοπορισμό αλλά χόμπι, δεν μπορείς να γράφεις ακατάπαυστα. Γράφεις, όταν κάτι σου κεντρίζει το ενδιαφέρον, όταν δεις πως αξίζει να πει κανείς δυο κουβέντες στην παρούσα φάση και χρόνο. Αφορμή λοιπόν για σήμερα είναι οι ευχές που έλαβα από μια φίλη που εκτός από τα τετριμμένα των ημερών μου ευχήθηκε και «ελευθερία». Χρόνια είχα να ακούσω αυτή τη λέξη σε μορφή ευχής. Κοντά 50 χρόνια. Μια λέξη που στον βωμό της θυσιάστηκαν αμέτρητες ψυχές και χύθηκε ποτάμι αίμα. Πολύ μελάνι έχει χυθεί και ως προς τον ορισμό του τι σημαίνει   ελευθερία. Το απόσταγμα όλων των διατυπώσεων μπορεί να συνοψιστεί στο. Ελευθερία η δύναμη, το δικαίωμα να ενεργείς, να μιλάς ή να σκέπτεσαι όπως επιθυμείς. Αναρωτιέμαι αν πιστεύει κανείς σήμερα [εκτός βέβαια των πραιτοριανών] πως έχουμε όλοι τη δύναμη αλλά και το δικαίωμα να ενεργούμε όπως επιθυμούμε. Φοβάμαι πως κοντά σε λέξεις που χάνονται σταδιακά από τη γλώσσα μας η συγκεκριμένη λέξη αν δεν χαθεί σ

Γιάννης Παπαγιαννόπουλος 27-11-2021

Εικόνα
ΠΟΣΕΙΔΩΝ- ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ ΠΑΤΡΑΣ 28-35 Ηχηρό χαστούκι για την ομάδα του Ποσειδώνα μέσα στο κλειστό γυμναστήριο Γεώργιος Γαλανόπουλος από τα πιτσιρίκια της Ακαδημίας Πατρών. Ένα σκορ που δεν σηκώνει την παραμικρή δικαιολογία για την άνετη νίκη που πήρε η ομάδα της Πάτρας. Ο Ποσειδώνας άντεξε μόνο τα πρώτα 10 λεπτά καθώς έκλεισε το δεκάλεπτο με 6-4. Από εκεί και μετά κυνηγούσε το σκορ που ήταν στην ψαλίδα των τριών γκολ. Έτσι έκλεισε το ημίχρονο με 14-17. Στην επανάληψη κυνήγησε το σκορ και πλησίασε στο γκολ αλλά το τελευταίο τέταρτο ήταν μαρτυρικό για την ομάδα του Ποσειδώνα. Η ψαλίδα μεγάλωνε και έκλεισε ο αγώνας με την μέγιστη διαφορά των 7 γκολ. 28-35. Δεν μπορώ να πω κάτι για την ομάδα μας γιατί τα είπε καλύτερα ο προπονητής της Ακαδημίας Πατρών κ Γιάννης Παπαγιαννόπουλος. ΠΟΣΕΙΔΩΝ. [Χατζηκωνσταντίνου Κων] Αικατερίνης 5, Φίλης , Τυφτικίδης 4, Καραβάς, Χατζηγιάννης, Χαραλαμπάκης, Δώδας, Τσιέλος, Χατούπης, Χατζηκωνσταντίνου Νικ 2, Χατζηκωνσταντίνου Αθ 7, Παλαιολόγος, Βασιλειάδης 4,