christospanteleou

  Ο τίτλος ενός   καθιστικού τραγουδιού που άρεσε στον Αντώνη Δόσχορη, [Κουκουμέριζας] για όσους είναι από Περαχώρα. Αυτό όμως το τραγούδι μόνο ένας το τραγουδούσε στην ταβέρνα, ο Δήμος Δόσχορης. Γνωστός σαν Δήμας. Θείος μου. Αφού τον κέρασε κρασί, για να τον υποχρεώσει του πέταξε και την επιθυμία του. - Μπάρμπα Δήμα θα το πιάσεις λίγο! Θα πεις, μια μέλισσα με τσίμπησε; Αδιάφορος ο μπάρμπα Δήμας. Έκανε πως δεν άκουγε. - Έλα ρε μπάρμπα Δήμα! Πιάστο λίγο! Ο μπάρμπα Δήμας κουνούσε αρνητικά το κεφάλι. -Γιατί; -Αυτό το τραγούδι δεν θέλει μόνο κρασί! Θέλει και μεζέ! Τι να κάνει ο Αντώνης παραγγέλνει και μισό κιλό κρέας για τον μπάρμπα Δήμα προκειμένου να ακούσει το αγαπημένο του τραγούδι. Αυτό είναι το ρεζουμέ του χθεσινού δημοτικού συμβουλίου. Όποιος το έπιασε έχει καλώς. Κάθισα και το είδα μέχρι το τέλος. Κάτι μου έλεγε πως δεν θα χάσω και δεν έχασα. Ξεκαθαρίζω με τον Γιώργο Κοντό δεν έχω πιει ούτε καφέ αλλά   μπορώ να πω πως τιμά τα παντελόνια ...

                                                   Χθεσινό απούλητο ηλιοβασίλεμα στο Λουτράκι    Αν μου έλεγαν να πω πως βλέπω το μέλλον αυτού του τόπου, η ατάκα πιστεύω του Βέγγου, ¨Σήκω ρε Τρύφωνα!¨ θα ήταν η πιο επιτυχημένη απάντηση. Ζαλισμένος και παραπαίοντας ο τόπος μας, σαν τον Τρύφωνα του έργου, οι κρατούντες   δεν είναι σε θέση να βάλουν μπροστά τη βαριά βιομηχανία του τουρισμού   και όχι μόνο. Απλοί θεατές και αυτοί μετρούν τα καλοκαίρια να χάνονται με μαθηματική ακρίβεια και δυστυχώς δεν παίρνουν τις τύχες του τόπου στα χέρια τους και με δουλειά, όραμα, σύμπνοια αλλά και διαφάνεια να κάνουν τη διαφορά. Δέκα χρόνια στο τιμόνι του Δήμου και ούτε καν υποψιάστηκαν τον τόνο, την πινελιά που χρειάζεται για να αλλάξει άρδην η μοίρα αλλά και η τύχη αυτού του ευλογημένου τόπου. Παλιά έλ...

                                    Ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν , οι κρατούντες   Τελικά η ζωή είναι σαν παραμύθι ή είναι παραμύθι; Από την κούνια μας κιόλας μάθαμε να αγαπάμε, να σκιαζόμαστε, να ονειρευόμαστε, να ημερεύουμε, να κοιμόμαστε. Όλες   αυτές οι ψυχικές μας καταστάσεις αλλά και μεταβάσεις γίνονται μέσω των παραμυθιών. Με ένα παραμύθι γέρνουμε στον Μορφέα και όλες οι ανησυχίες, οι έγνοιες της ημέρες γίνονται παρελθόν. Όλα τα προβλήματα παίρνουν την αναβολή τους αλλά όχι την επίλυσή τους. Με ένα παραμύθι γινόμαστε και εμείς δυνατοί, όμορφοι και πλούσιοι, όπως το βασιλόπουλο των παραμυθιών. Φυσικά με ένα παραμύθι μπορεί να μείνουμε εν υπνώσει για μεγάλο διάστημα. Πόσο μεγάλο; Όσο βολεύει. Προέχει όμως ένα καλοστημένο παραμύθι, που θα σου περάσει όχι μόνο στο μυαλό αλλά και στο ίδιο σου το αίμα, ΤΟΝ ΦΟΒΟ. Ένας άνθρωπος φοβισμένος ποτέ δεν μπορεί να σκεφθ...

                   Τραγική ειρωνεία, αυτές οι δυο λέξεις   θα μπορούσαν να αποδοθούν   αλλά και να   χαρακτηρίσουν την σημερινή δημοτική αρχή. Γιατί τραγική ειρωνεία; Είχε στα χέρια της, τις τύχες αυτού του τόπου σε δυο κρίσιμες εποχές. Την πρώτη το 2006. Με   τα χρήματα που είχε στην διάθεσή της και πραγματοποιούσε ετήσιους προϋπολογισμούς, μπορούσε να αλλάξει τον χάρτη της πόλης μας αλλά και του ευρύτερου δήμου. Αντ΄ αυτού κατόρθωσε να τον χρεοκοπήσει και να αφήσει τον τόπο με την ανάμνηση της παλιάς δόξας και αίγλης που είχε. Δεν έγινε το έργο/α - πνοή που θα μπορούσαν τουλάχιστον να μην είναι ζημιογόνος η λειτουργία τους. Δεν χρειάζεται να επανερχόμαστε στα γνωστά και θλιβερά λάθη του Spa . Πέραν του Spa , ΤΙΠΟΤΑ άλλο δεν έκαναν προκειμένου να προβληθεί ο τόπος για να     κεντρίσει το ενδιαφέρον του εγχώριου επισκέπτη αλλά και του αλλοδαπού τουρίστα.   Με τόσα χρήματα πο...