Δανίκιο ρεζίλι

                  

  Μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν πτώση από τα σύννεφα άνευ αμυχής. Όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ένιωσαν μειωμένοι και με πληγωμένο γόητρο. Θιγμένοι  μπροστά στην αλήθεια που αποτύπωσε σε πανελλήνιας κυκλοφορίας Κυριακάτικη εφημερίδα ο δημοσιογράφος Δανίκας.

Βλέπετε δεν είναι κάποιος ασήμαντος της κοινωνίας μας που μπορούν τα τοπικά μέσα αλλά και οι μανδαρίνοι της Ιάσονος  εύκολα να τον αγνοήσουν, να τον χλευάσουν και τέλος- τέλος να τον κατατάξουν στους γραφικούς. Έχει αναχθεί πλέον σε επάγγελμα η απαξίωση της διαφορετικής γνώμης, του διαφορετικού λόγου, της πραγματικότητας αλλά και της αλήθειας.

Με εκθέσεις ιδεών και πραγματικά παραμύθια κοιμίζουν την τοπική  κοινωνία, αποτρέπουν τους ανιδιοτελείς να ασχοληθούν με τα κοινά και βαφτίζουν το ψέμα σε αλήθεια…

Προσπαθώ να βρω το μεγάλο ψέμα, την μεγάλη ανακρίβεια στο δημοσίευμα αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνω. Με λίγες λέξεις είπε τόσα πολλά πράγματα και αλήθειες για το Λουτράκι.

Όταν το Λουτράκι έχει ζήσει χρυσές εποχές τουρισμού!

Όταν ήταν τόπος προορισμού για βαριά Αραβικά πορτοφόλια και οι επισκέπτες του απασχολούσαν τις Αθηναϊκές κοσμικές στήλες, θλίβεσαι πραγματικά βλέποντας την κατάντια του.

Καταφέραμε σε π.κ.ε [προ κορονα ιού εποχή] να περιορίσουμε την τουριστική σεζόν σε 40 ημέρες με μπατίρηδες τουρίστες, [2 ευρώ πρωινό] ενώ αντίθετα τα ενοίκια ήταν θεόρατα είναι επόμενο να υπάρχουν προβλήματα τόσο στην φερεγγυότητα των επιχειρηματιών, όσο και στον επαγγελματισμό τους. Αρπαχτές κάνουν και προσπαθούν μέσα σ΄ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα να ισοσκελίσουν χρέη χρονιάς.

Δεν είμαστε Μύκονος ούτε Σαντορίνη για να το πετύχουμε αυτό.

Παλιά είχαμε αυτή την ευχέρεια. Τότε που δεν υπήρχαν στον τουριστικό χάρτη αυτά τα μέρη.

Λουτράκι άκουγαν και ένα δέος καταλάμβανε τον ξένο συνομιλητή. Ευτύχησα να το ζήσω στο στρατό. Με ανοιχτό το στόμα έμεναν όταν τους έλεγα τον τόπο καταγωγής μου.

Δυστυχώς η κορυφή μας ζάλισε και δεν κάναμε το παραμικρό να  κρατηθούμε ψηλά. Ένα διαχρονικό κοπάδι άχρηστων και τεμπέληδων επαγγελματιών πολιτικάντηδων που με ευφάνταστα και μαγεμένα ψέματα καταλάμβανε τις θέσεις εξουσίας κατάφεραν με τον πακτωλό χρημάτων του Καζίνου να διαβρώσουν συνειδήσεις, να φτιάξουν μια ομάδα γύρω τους με πιράνχας, με το αζημίωτο βέβαια και να κατασπαταλήσουν ασύλληπτα ποσά σε χάντρες και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς και να περάσουν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα. Οικογένειες διαφέντευαν  και οικογένειες διαφεντεύουν.

Δεν είχε άδικο ο συχωρεμένος ο γιατρός, ο Λούκας που είχε ομολογήσει πως το Καζίνο βγάζει δήμαρχο. Κοινό μυστικό αλλά κανείς δεν έχει το θάρρος να το πει δημόσια…

Ανάλογη δεν είναι και η πορεία της χώρας μας; Όλα στο πόδι. Τίποτα με προγραμματισμό και στόχευση. Από το κακό στο χειρότερο.

Ξεχάσαμε στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000 νομίζω που ο υπουργός μας αθλητισμού το έπαιξε ξύπνιος στον αντίστοιχο της Ινδίας όταν του υπενθύμισε πως μια μικρή χώρα πήρε περισσότερα μετάλλια από την μεγάλη Ινδία;

Παίρνοντας την απάντηση πως αυτοί επενδύουν στην τεχνολογία και όχι στον αθλητισμό!

Ξεπουλήσαμε ό, τι έχει σχέση με τον τουρισμό και περιμένουμε από τους ξένους να επενδύσουν γιατί εμάς το μυαλό είναι στην κομπίνα, στην εξαπάτηση και …στην προστασία μας ασφαλώς από τον μπάρμπα στην Κορώνη. 

Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρεε!

Ευτυχώς που μας το είπε κάποιος ξένος με τον τόπο μας γιατί όλοι οι άλλοι που τα λένε εδώ και καιρό είναι γραφικοί και ψεύτες. Θέλουν το κακό του τόπου αλλά και των αφεντάδων.