Κόκκινη κάρτα

         

Κόκκινη κάρτα

Λυπάμαι που ξεκινώ τις αναρτήσεις με μιαν απαράδεκτη συμπεριφορά που εντόπισα στην Άλφα τράπεζα της πόλης μας. Πήγα να καταθέσω στο αυτόματο μηχάνημα που βρίσκεται εντός του καταστήματος χρήματα σε κάρτα. Την διαδικασία την έχω κάνει πολλές φορές και ο χρόνος που απαιτείται δεν είναι περισσότερος από 5-6 λεπτά όταν τύχει και υπάρχουν 3-4 πελάτες  πριν από μένα.

 Σήμερα μπαίνοντας μέσα αντίκρισα μιαν ουρά που σχημάτιζε το γράμμα S. Δηλαδή η ουρά ξεκινούσε από το μοναδικό ταμείο που λειτουργούσε, έφτανε μέχρι το σημείο ώστε να μην εμποδίζει την ελεύθερη επικοινωνία των υπαλλήλων και συνέχιζε μιαν άλλη παράλληλη ουρά. Το δε μηχάνημα να είναι εκτός λειτουργίας, λόγω βλάβης.

Επειδή όπως ανέφερα δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι την εν λόγω τράπεζα, έχω σχεδόν όλες τις φορές [να ήταν μία που να μην συνέβη] λειτουργούσαν δύο ταμεία συν το μηχάνημα. Πολλές φορές μάλιστα ήμουν και ο μοναδικός πελάτης ή και με έναν άλλον όλο κι όλο πελάτη με συνέπεια να μην απασχολείται καθόλου το ένα ταμείο!

Μπαίνοντας μέσα ρώτησα.

-Ρε παιδιά το μηχάνημα δεν δουλεύει και μόνο ένα ταμείο δουλεύει;

-Ναι, μου λένε, κάτσε στην ουρά αν θες να εξυπηρετηθείς!

Έχετε δει σε έργα τους σκλάβους που είχαν προς πώληση να περιμένουν καρτερικά τη σειρά τους για να τους ελέγξουν τα δόντια τα νέα αφεντικά; Τέτοια ακριβώς εικόνα σου έδιναν οι συμπολίτες μας και δεν έβγαζαν άχνα.

      Όχι αγαπητοί μου! Δεν αξίζουμε τέτοια μεταχείριση από τις τράπεζες που έκαναν περισσότερο από το μισό ελληνικό πληθυσμό νεόπτωχο για να τις σώσουν!

Απευθύνθηκα στον διευθυντή που ασχολιόταν  με τον υπολογιστή του και δεν του καιγόταν καρφί.

-Κύριε διευθυντά! Τόσος κόσμος, χωρίς το μηχάνημα και μόνο ένα ταμείο έχετε;

-Τι να κάνω μου λέει, δεν έχω υπαλλήλους; Ποιόν να βάλω στη θυρίδα και μου έλεγε ονόματα, δείχνοντας τους υπαλλήλους, λες και ήμουν κολλητός τους και τους γνώριζα.

-Τί τι να κάνεις! Αυτή η εικόνα θυμίζει Ζιμπάμπουε του απαντάω.

-Εσύ ξέρεις καλύτερα από μένα! Μου απάντησε, αν όχι μάγκικα, ειρωνικά.

Καλά μας κάνουν γιατί εγώ ξέρω τι πόλεμο δεχτήκαμε από όλο το διαπλεκόμενο σύστημα αλλά και τον απλό κόσμο, οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ήμασταν οι τεμπέληδες, οι χαραμοφάηδες και έβγαζαν κάθε απωθημένο στον κάθε δημόσιο υπάλληλο που σημειωτέον δεν είχε πλάτες πίσω του και δεν μπορούσε να βρει το δίκιο του. Τώρα σκύβουν το κεφάλι και δεν βγάζουν άχνα γιατί δεν πληρώνονται με τα λεφτά μας  οι τραπεζίτες! Έτσι τους ενημερώνουν!

Μα αφού με τα λεφτά μας σώθηκαν και ξαναφόρεσαν γραβάτες στα γραφεία τους. Φτωχύναμε εμείς και καλοπερνούν αυτοί.

Για να μη ταλαιπωρώ περαιτέρω. Τη θέση που κατέχει, την κατείχα στο Ταχυδρομείο και όταν δεν είχα προσωπικό αναπλήρωνα εγώ τον συνάδελφο που έλειπε, γιατί μέλημά μου ήταν η εξυπηρέτηση του απλού πολίτη και όχι η διευθυντική καρέκλα!