Ωραίοι κοιμωμενοι

 

    


   Πλησιάζουν οι μέρες που σαν λαός θα κληθούμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στους προγόνους μας, που πριν 200 χρόνια πολέμησαν, έχυσαν το αίμα Τους, πρόσφεραν τις περιουσίες Τους αλλά και την ίδια τη ζωή Τους, για την λευτεριά της Πατρίδας.

Πολέμησαν ένα δυνάστη πάνοπλο, που ήταν στον τράχηλό Του κοντά 4 αιώνες. Πολλοί λαοί με τόση μακροχρόνια σκλαβιά εξαφανίστηκαν. Τούτοι όμως αρνήθηκαν να πεθάνουν σκλάβοι αλλά μαχόμενοι. Με πενιχρά όπλα ξεσηκώθηκαν. Παράτολμο τόλμημα, μα το πραγματοποίησαν. Έκαναν όπλο τις αλυσίδες των δεσμών Των. Υπερτερούσαν όμως γιατί έβλεπαν με περιφρόνηση τον θάνατο, που πολλές φορές τον προκαλούσαν με τα ανδραγαθήματά Τους. Τους έκαιγε βλέπετε μέσα Τους ο Ιερός Όρκος για την Ελευθερία που είχαν δώσει μέσα στις εκκλησιές ενωπίω Θεού και Παναγίας.

Αυτή την εσωτερική φλόγα δεν μπορούσε τίποτα να την σταματήσει παρά μόνο το βόλι των αλλόθρησκων.

Γνωρίζουμε βέβαια τις τύχες Των ηρώων του Αγώνα. Ξεχασμένοι, παραπεταμένοι και διωκόμενοι από τους άκαπνους που ανέλαβαν να κυβερνήσουν μια καμένη γη με το όνομα Ελλάδα.

Σήμερα με έναν λαό ελεύθερο πολιορκημένο για ένα χρόνο, έχοντας χάσει μνήμες, αξίες, εξαθλιωμένο και κρατικό επαίτη των 534 ευρώ δεν διαφέρει από την ωραία κοιμωμένη του Χαλεπά. Κομψότατη μα κοιμωμένη.

Τόσες περιουσίες!       

Τόσο αίμα!

Τόσες ζωές!

Μια μακέτα! ένα σκέτο 21 είναι αρκετό για να Τους τιμήσουμε; σύγχρονοι άριστοι;

Τότε για να στρατολογήσεις κάποιον έπρεπε να τον ορκίσεις, για να τον κάνεις μάχιμο. Καλώς ή κακώς ο όρκος στον Σταυρό ήταν το μόνο που μπορούσε να εμπνεύσει αλλά και να σεβαστεί κανείς. Μια θέση τη δικαιούται νομίζω. Έχει παίξει και ο Σταυρός ρόλο στην Ανεξαρτησία μας.  Εδώ στον τόπο μας όλες οι σημαίες της επανάστασης έχουν τον Σταυρό επάνω.

Πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πάμε σε μια νέα υποδούλωση, τούτη τη φορά σκέψης, παραχάραξη Ιστορίας  αλλά και ομογενοποίησης.

Ένα πράγμα απομένει μόνο να χάσουμε ακόμα και θα το ζήσουμε και αυτό.  

Ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά.

Ήμασταν ένας λαός που ευημερούσε.

Με τη μέθοδο του χρηματιστηρίου κατάφεραν και αφαίμαξαν τα μετρητά του κοσμάκη.

Κατάφεραν και έκαναν όλα τα νοικοκυριά να χρωστούν με όλα τα δελεαστικά δάνεια που χορηγούνταν με απίστευτη ευκολία και κυβερνητικές ευλογίες.

Κατάφεραν με τις πριμοδοτήσεις να κάνουν τους γεωργούς ανενεργούς. Όταν εγώ έπαιρνα με τη βία 15.000 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, οι καπνοκαλλιεργητές έπαιρναν 20.000 με την προϋπόθεση να κάθονται σπίτι. Τώρα ποιος θα πάει στα χωράφια; Πλήρης εξάρτηση από τα μονοπώλια που αλωνίζουν τις αγορές. Πέτυχαν το σκοπό τους οι επιδοτήσεις σταμάτησαν να δίνονται.

Ωράρια εργασίας, πάει το 8ωρο αλλά και ημερομίσθια πείνας. Οι μαύροι καθιέρωσαν το 8ωρο, οι λευκοί επανέφεραν ήλιο με ήλιο.

Συντάξεις και τόσα άλλα πράγματα που μπήκαν στον γύψο.

Σπέρνοντας τον φόβο ελέγχεις, ελευθερία, σκέψη, βούληση, όνειρα.

Σαν βγούμε από αυτή τη φυλακή ξέρετε τι θα βρούμε;

Οι δουλειές θα έχουν περιέλθει σε ξένα πάμφθηνα χέρια. Ποιος θα πάει να δουλέψει με 400 και 500 ευρώ όταν το κράτος θα τον επιδοτεί με 534;

Εδώ είναι όλη η ιστορία. Με τόσα λίγα λεφτά που σε λίγο θα κοπούν και αυτά θα αναγκαστεί ο ωραίος κοιμώμενος πολίτης να πουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει. Σπίτι είναι; Χωράφι; Οικόπεδο; Για να ζήσει αλλά και να πληρώνει τους αμέτρητους φόρους που έχουν εφευρεθεί. Θα γίνουμε εσωτερικοί μετανάστες! Στο χωριό μας μετανάστες. Χωρίς σπίτι, χωρίς χτήματα, χωρίς μέλλον.

Θα μας ξυπνήσουν κάποιο πρωί από τα κρεβάτια μας τα νέα αφεντικά των περιουσιών μας! 

Προς το παρόν μένουμε σπίτι!  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μη μου δίνεις ψάρια…

Ο Κιμ της καρδιάς μας!

Στη ν¨δημοκρατία¨ δεν υπάρχουν αδιέξοδα...