Κατοχή
Χωρίς να πέσει μια σφαίρα. Χωρίς να έρθουμε σε πολεμική αντιπαράθεση με κανένα κράτος ζούμε μια κατοχή εφάμιλλης αυτής, της περιόδου του ΄40. Αν και δεν έτυχε να τη ζήσω, οι οικογενειακές μαρτυρίες ήταν τόσο παραστατικές που πολλές φορές ένιωθα πως ήμουν και εγώ τότε εκεί, μαζί τους. Πως ήμουν παρών στις δυστυχίες που χτύπησαν την Πατρίδα μας... Μέρα με τη μέρα η κοινωνία φτωχοποιείται ολοένα και περισσότερο μιας και η εργασία θεωρείται θείον δώρο και είναι αν όχι ακατόρθωτο να βρεθεί, τρομερά δύσκολο. Οι συνθήκες μεσαιωνικές και οι αμοιβές αφρικανικών χωρών. Με τον τρόμο ζουν όσοι καταφέρνουν να έχουν μια δουλειά, γιατί τίποτα δεν τους κατοχυρώνει πως θα την έχουν και αύριο. Οι φόροι δυσβάσταχτοι και οι λογαριασμοί της καθημερινότητας από τους πιο υψηλούς. Η πλειονότητα της κοινωνίας μας έχει μάθει πρώτα να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της και μετά να κοιτά τι έμειναν για τα υπόλοιπα άλλα. Δυστυχώς με αυτά που συμβαίνουν αδυνατούν να ανταποκριθούν όπως παλιά και χάνουν έ