christospanteleou

                                        Φωτό. Οδυσσέας μπλογκ       Από το  χθεσινό μεγάλο μας τσίρκο είχε πολλά να συλλέξει ένα απόμακρο και κρύο μάτι όπως του Γιαπωνέζου. Ενός Γιαπωνέζου που δεν αρέσκεται σε ό,τι βλέπει αλλά αναλύει και τις μικρές παγίδες κάθε ζαγαριού. Πριν ξεκινήσω να ανακαλέσω μια παλιά μου ανάρτηση που έγραφα πως ένας Γκελντής τους έβαλε γυαλιά. Λάθος μου μεγάλο! Μπορεί ο άνθρωπος να ξεκίνησε με όρεξη και πάθος στη νέα του αποστολή αλλά απ ότι έδειξε ο χρόνος δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα χρήσιμο εργαλείο στιγμής. Αυτό το αιτιολογώ με τη σημερινή κατάντια στο θέμα της καθαριότητας. Αν δούλευε σε τέτοιους ρυθμούς, η Υπηρεσία καθαριότητας, η κατάσταση θα είχε βελτιωθεί αισθητά. Τα παράπονα δίνουν και παίρνουν από όλα τα διαμερίσματα του δήμου.  Συμπεραίνω πως όλα αυτά έγιναν στην αρχή της ανάληψης καθηκόντων του, μιας και έπρεπε να δικαιολογηθούν οι επιδοτήσεις που είχαν δοθεί για πρόληψη πυρκαγιών και συναφή εργασίες και έπρεπε να δικαιολογήσουν που πήγαν; Φαγώθηκα

      Η πάρα πάνω φωτογραφία ήταν απρόσμενη και γι αυτό δεν είναι όπως έπρεπε. Το φανάρι στο Συνεδριακό κέντρο μας σταμάτησε και είχαμε την δυσάρεστη συνάντηση.  Το φορτηγό του δήμου αφού μάζεψε, μέχρι και στρώμα κρεβατιού, μπάζα και ό,τι άλλο βλέπουμε συχνά δίπλα στους κάδους απορριμμάτων  κατευθύνθηκε δεξιά προς το Συνεδριακό και σε λίγα μέτρα μακρύτερα θα τα αδειάσει σε ένα ρέμα που υπάρχει εκεί.  Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω όχι μόνο δημοτικά αυτοκίνητα αλλά και ιδιωτικά με λογής λογής φορτία να τραβούν προς την εν λόγω χαράδρα και να τα πετούν. Επειδή πρόλαβα να δω την χαβούζα εν τη  γεννέση της, όντως μερικοί πονηροί είχαν βρει την είσοδο που οδηγούσε εκεί από το δρόμο που υπήρχε και είναι στο σημείο που λειτουργεί παράνομα το υποτιθέμενο κυνοτροφείο. Το πήραν χαμπάρι στον δήμο, έριξαν δυο κουτάλες χώμα και έκλεισαν τον υπάρχοντα δρόμο. Γι αυτό βλέπετε αυτοκίνητα παρκαρισμένα από τους ανθρώπους που φροντίζουν τα αδέσποτα στον λίγο χώρο που απέμεινε από τον δρόμο. Παράλληλα συ

         Η συνύπαρξη φύσης και ανθρώπου πέρασε αλλά και εξακολουθεί να περνά μιας και δεν πέρασε και αυτό το καλοκαίρι από φωτιά και στάχτες. Δυστυχώς δεν έχουμε αντιληφθεί πως χρωστάμε την παρουσία μας αλλά και την ίδια τη ζωή μας στα δάση που με περισσή αδιαφορία κάθε χρόνο καίμε. Θυσιάζουμε στο βωμό της οικονομικής ωφέλειας, δένδρα, ζώα που έχουν για σπίτι τα δάση, πουλιά και μια πλειάδα εντόμων που απροστάτευτα παραδίνονται στην οργή και στο πέρασμα της πύρινης λαίλαπας. Δεν μπορώ να διανοηθώ ένα πλάσμα σαν τον άνθρωπο, με γνώση και νου πως προβαίνει σε τέτοια εγκλήματα κάθε καλοκαίρι και μεταμορφώνει τις παραδεισένιες βουνοπλαγιές σε ολόμαυρες ράχες. Βουνά ολόκληρα με δένδρα που με μια ματιά και μόνο μεταμορφώνουν τον ψυχικό κόσμο ενός ανθρώπου από το στρες της εργασίας και των τόσων προβλημάτων που καθημερινά δημιουργούνται και τον γαληνεύουν, τον κάνουν να ηρεμήσει και να δει με άλλο μάτι τη ζωή. Να πάρει δύναμη και κουράγιο σ αυτό το ανηφόρι της ζωής. Τον διδάσκουν πω