Η χώρα των αυτοχείρων

    

  Δεν μου πάει το χέρι για να γράψω ένα κείμενο εδώ και καιρό. Εξ άλλου τι να πεις σε ένα λαό που αρέσκεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αυτοκαταστρέφεται, να  αυτοκτονεί. Το σπουδαιότερο δε να θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία αλλά και μοναδικό. Δεν διδάσκεται τίποτα από τη ζωή και είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως από τα λάθη του. Δυστυχώς τα απανωτά λάθη, μας έφεραν σε τέτοιο αδιέξοδο που αναρωτιέται κανείς, πόσο χειρότερο θα γίνει το μέλλον μας...

Συνήθως λόγω των ηλεκτρονικών συναλλαγών δεν αναγκάζομαι να στήνομαι στις ουρές για πληρωμές λογαριασμών. Πληρωμές, το εθνικό σπορ των Ελλήνων. Χρειάστηκε να πάω και στις 4 τράπεζες που έχουμε για έκδοση ¨πόθεν έσχες¨. Μια διαδικασία περίπου 5 λεπτών. Ενώ στις 3 πέρα από την ώρα αναμονής όντως εξυπηρετήθηκα σε 5 λεπτά, στην 4^η  αφού περίμενα αρκετά με ενημέρωσαν πως πρέπει να έχω κλείσει ραντεβού.

-Μα στις τρεις άλλες τράπεζες το πήρα σε 5 λεπτά, χωρίς ραντεβού!  Διαμαρτυρήθηκα.

- Δεν έχουμε προσωπικό ορίστε το νούμερο που μπορείτε να κλείσετε ραντεβού!

Γεμάτος οργή έφυγα. Το νούμερο ήταν Αθηνών που δεν το σήκωσε κανείς όσες φορές και να επιχειρήσαμε.

Φτάσαμε όμως τυχαία σε αυτό; Καθόλου. Την έζησα αλλά και τη ζω όλη αυτή τη σύγχρονη τραγωδία που μας έφερε σ αυτό το χάλι...

Τις  περισσότερες συντάξεις τις διένειμαν τα ΕΛΤΑ. Η  αρχική διανομή ήταν το πολύ δυο ημέρες. Αν μπορούσε ο διανομέας τις έδινε και την πρώτη ημέρα όλες. Μετά άρχισαν τα τερτίπια σε συναίνεση κομματικών εργατοπατέρων και πολιτικών. Μοιράζονταν σε πέντε ημέρες. Άρχισαν οι συνταξιούχοι να διαμαρτύρονται σε λάθος πρόσωπα. Αυτοί που τα είχαν αποφασίσει δεν είχαν την παραμικρή επικοινωνία με τον κόσμο. Έμεναν στο απυρόβλητο. Προσπαθούσαμε να τους εξηγήσουμε πως αυτό γίνεται για να υποβαθμιστούν τα ΕΛΤΑ και να πάτε στις τράπεζες. Ανένδοτοι. Άκουγαν και στην τηλεόραση όπως και σήμερα για τους τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους και είχαν αποκτήσει μια απίστευτη σοφία χάρις στα ΜΜΕ. Μας είχαν και τότε χωρισμένους σε εργατικούς ιδιώτες και τεμπέληδες δημοσίους υπάλληλους.   Αναγκαστικά οι περισσότεροι έφυγαν και πήγαν στις τράπεζες. Τα χρήματα ήταν πάρα πολλά και τα κέρδη που έχαναν τα ΕΛΤΑ πολύ μεγάλα. Μοιραία ήρθαν τα ελλείμματα. Έφευγαν υπάλληλοι και δεν γινόταν αναπλήρωση των κενών θέσεων. Πάλι ο θυμωμένος και " πληροφορημένος"  πελάτης χτυπούσε ακόμα και το χέρι του γιατί ήταν υποχρεωμένος να περιμένει στην ουρά προκειμένου να εξυπηρετηθεί. Ύψωνε φωνή. Αντίθετα στην διπλανή τράπεζα η ίδια αν όχι μεγαλύτερη ουρά δεν ακουγόταν κιχ. Εκεί έβλεπες τους πριν λίγο  λέοντες των ΕΛΤΑ  όταν στήνονταν στην ουρά της τράπεζας σαν διακονιαρέοι να περιμένουν καρτερικά. Τελικά τις τράπεζες έσωσε ο "πάνσοφος"λαός με τα δικά τους χρήματα και όχι τα ΕΛΤΑ που στο κάτω- κάτω επιτελούν και κοινωνική πολιτική πηγαίνοντας στον ανήμπορο, στον απομακρυσμένο  συνάνθρωπο τη σύνταξη και όχι μόνο. Μη νομίζεται πως αυτό γινόταν. Γίνεται και στις μέρες μας. Πριν λίγο καιρό έγραψαν για την ουρά στα ΕΛΤΑ ενώ πάντα και η τράπεζα δίπλα έχει και αυτή ουρά όπως και όλες οι άλλες αλλά για αυτές κουβέντα. Σκόπιμο σφάλμα; Δεν νομίζω αλλά το κακό έγινε. Κοιτάζουμε δηλαδή πώς να διώξουμε και αυτή την Υπηρεσία από τον τόπο μας. Μάλλον θα τα καταφέρουμε. Ξηλώνουμε μεθοδικά κάθε Υπηρεσία που όντως προσφέρει κοινωνικό έργο και αγκαλιάζουμε τα βαρέλια δίχως πάτο, τις πολυεθνικές, που στο τέλος εμείς καλούμεθα να τις ανακεφαλαιώσουμε. Έχουμε πέσει σαν κοράκια να κατασπαράξουμε και το τελευταίο κομμάτι από τον κρατικό χιτώνα, μπας και μείνει κάτι που να σέβεται τον απλό λαό. Απροστάτευτοι από πολιτεία, από συνικα ληστές αλλά και κοκορόμυαλους πολίτες. Αυτοκαταστροφικοί μια ζωή αλλά μεθοδικά και σοφά.