Αντίο καλοκαίρι

   Διανύουμε το τελευταίο τριήμερο ενός δύσκολου καλοκαιριού, όχι μόνο για τον τόπο μας αλλά για ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη.

Λένε πως οι δύσκολες καταστάσεις δημιουργούν-γεννούν ιδέες, σκέψεις που πολλές φορές αντιστρέφουν το απαισιόδοξο αποτέλεσμα σε αισιόδοξο. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να συμβάλουν πολλοί παράγοντες και ιδίως η θέληση, η διορατικότητα και κυρίως το ¨πέταγμα¨ του μυαλού. Να παίρνει στροφές και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Δυστυχώς ζούμε στην εποχή που δεν μπορούμε να σκεφτούμε. Δεν έχουμε διάθεση για σκέψη. Κοντά ένα μήνα έχω να γράψω δυο αράδες και δεν μπορώ. Με τι ψυχολογία να ηρεμήσω και να βάλω το μυαλό σε τάξη και λειτουργία; 

Μπορεί ένας τρομοκρατημένος πολίτης-άνθρωπος να λειτουργήσει λογικά;

Να σκεφτεί για τον εαυτό του, την οικογένειά του, πόσο μάλλον για τον συνάνθρωπό του;

Καταντήσαμε σαν τα ποντίκια. Στη θέα ανθρώπου παραμερίζουμε κοιτάζοντας τον με φόβο και δέος, μόνο που δεν βρίσκουμε τη τρύπα μας να κρυφτούμε…

Όπως όλα έτσι και ο καλοκαιρινός τουρισμός σχεδιάστηκε με μπακαλίστικο τρόπο.

Πόση ζάχαρη θα χρειαστούμε;

Τόσο!

Δεν έχουμε!

Ωραία, ανοίγοντας τα σύνορα θα πάρουμε όσο περισσότερη θα μπορέσουμε για να ρεφάρουμε.

Αν στη ζάχαρη βάλουμε τους τουρίστες, θα δούμε πόσο κακό έκανε αυτή η ενέργεια.

Κινδυνεύουμε με τον ερχομό του φθινοπώρου  να γίνουμε ησυχαστές. Θα κλειστούμε στα σπίτια μας γιατί η επιδημία καλπάζει και ένας λόγος παραπάνω οφείλεται στο άνοιγμα των συνόρων.

Ασχολείται κόσμος και κοσμάκης, ειδικοί και μη με τον τουρισμό και ακόμα και τώρα δεν έχουν πάρει μυρωδιά πως ο καλύτερος τουρίστας είναι ο Έλληνας.

Υπάρχει Έλληνας να πάει διακοπές και να μη φάει και τον μάγειρα στην ταβέρνα που θα κάτσει;

Υπάρχει Έλληνας που δεν θα πάρει δώρο για καμιά δεκαριά άτομα;

Αντί λοιπόν να επενδύσουμε στον Έλληνα τουρίστα περιμένουμε τον αλλοδαπό που θα φάει μια χωριάτικη άντε και ένα σουβλάκι.

Βλέπουμε Έλληνα και κοιτάμε να του πάρουμε το κεφάλι, μαζί με το πορτοφόλι βέβαια.

Αν εστιάσουμε το τουριστικό πρόβλημα στον τόπο μας αποκλειστικά θα δούμε και εδώ την προχειρότητα.

Απέχουμε ένα τσιγάρο δρόμο από τη μισή Ελλάδα [Αθήνα] και αντί να το εκμεταλλευτούμε τρέχουμε σε τουριστικές εκθέσεις ανά τον κόσμο για να προβάλλουμε τον τόπο μας και να προσελκύσουμε τουρίστες. Σε 9 χώρες πήγαν πέρυσι  οι ντόπιοι γκουρού [έκφραση Λαζαρίδη] του τουρισμού. Έφεραν 100 τουρίστες; Ούτε κατά διάνοια.

Καταφέραμε με πολύ κόπο να διώξουμε όλα τα τουριστικά γραφεία που υπήρχαν στον τόπο μας και τώρα τρέχουμε να πάρουμε ψίχουλα.

Παρ όλα αυτά οι Αθηναίοι φέτος μας τίμησαν με την παρουσία τους αλλά θέλουμε πολύ δρόμο για να τους κατακτήσουμε.

Σχεδιασμός, προτεραιότητες και γενναίες αποφάσεις θα δώσουν λύση σε έναν χαμένο παράδεισο όπως είναι το Λουτράκι. Αν δεν παρθούν τολμηρές λύσεις, έτσι θα παραπαίει τουριστικά, με διήμερο τουρισμό και ένα μήνα το καλοκαίρι.