ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΔΙΩΡΥΓΑΣ

                           ΤΑ  ΔΑΚΡΥΑ  ΤΗΣ  ΔΙΩΡΥΓΑΣ 

 Σήμερα αποφάσισα να διασχίσω τη γέφυρα του Ισθμού που οδηγεί τα λύματα στο βιολογικό σταθμό. Αραιά και που το κάνω αυτό προκειμένου να μαζέψω χόρτα στην αντίπερα όχθη της διώρυγας. Διέκρινα όσο και να φαίνεται περίεργο, τέτοια εποχή, τρεις τουρίστες να ανηφορίζουν από το δίολκο, που είχαν επισκεφθεί και να πλησιάζουν και αυτοί τη γέφυρα από την αντίθετη μεριά. Όπως ήταν φυσικό έφθασαν νωρίτερα από μένα και ο άντρας τραβούσε φωτογραφίες ίσως και βίντεο κοιτώντας νότια, προς τον Κορινθιακό κόλπο. Κάποια στιγμή τον βλέπω να γυρίζει απότομα προς την αντίθετη μεριά και τη γυναίκα του να του δείχνει κάτι. Φθάνοντας κοντά και  αφού τους καλημέρισα διαπίστωσα  πως ήταν οικογένεια με το γιο τους. Τι είχε συμβεί; Τα πρανή της διώρυγας ξεκολλούσαν και έπεφταν σαν δάκρυα μέσα στο κανάλι, κάνοντας τα βαθυπράσινα νερά της θάλασσας σ΄ αυτό το σημείο, λασπόνερα. Δυστυχώς δεν είχα το κινητό μαζί μου να το αποθανατίσω. Επειδή το μάζεμα χόρτων απαιτεί συνεχές σκύψιμο, το κινητό στη τσέπη του παντελονιού θα ήταν πρόβλημα και γι΄ αυτό δεν το πήρα. Το σημείο είναι ακριβώς απέναντι από εκεί που ήταν το τελευταίο έμφραγμα της διώρυγας, από όπου είναι και η φωτογραφία. Περιττό δε πως και εκεί που φαίνεται η πλατφόρμα με το γερανό και εκεί είναι θέμα χρόνου και βροχής να φύγει και ένα άλλο μεγάλο κομμάτι εδάφους που δεν προ νόησαν να αφαιρέσουν αλλά το άφησαν για να το πάρουν από  τον βυθό όταν καταρρεύσει. Ελληνικό δαιμόνιο και νοοτροπία.

Συνήθως απορούμε και λέμε.

-Μα ήταν μια χαρά! Προχθές τον είδα! Από τι πέθανε;

Τίποτα δεν πεθαίνει ξαφνικά έχουν δοθεί τα ειδοποιητήρια. Απλά δεν τα πήραμε σοβαρά παρά μόνο όταν επέλθει το μοιραίο.

Δυστυχώς είναι πολλά τα χρόνια  που κουβαλά στα πρανή της η διώρυγα ,πλέον του αιώνα, μα περισσότερο η αδιαφορία την έφεραν σε σημείο να κινδυνεύουν όσοι επιχειρούν τη διέλευσή της.

Αν όχι από επιχειρηματικής πλευράς αλλά πολιτιστικής κληρονομιάς έπρεπε κάτι να είχε γίνει ώστε να μην είναι αφημένη στη τύχη της. Είναι κρίμα γιατί τέτοια έργα δεν γίνονται κάθε μέρα μιας και είναι πολυδάπανα.

Αν σκεφτούμε πως μάτωσαν οι παππούδες μας για να αποπληρωθεί αυτό το έργο. Μπορεί  να το νέμονται κατά το δοκούν τα εκάστοτε κόμματα αλλά δεν τους ανήκει. Είναι κτήμα και περιουσία του Ελληνικού λαού. Πρέπει όλοι να συμβάλουμε ώστε να το διαφυλάξουμε αν όχι σε καλύτερη κατάσταση τουλάχιστον όπως το βρήκαμε.

Απορώ πως δεν έχει δημιουργηθεί ένας σύλλογος που να μεριμνά για τη διώρυγα. Ένας σύλλογος με λόγο, προτάσεις και προπάντων πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση για να σωθεί η σύγχρονη Πίζα. Είναι θέμα χρόνου να έχουμε μαζικές κατολισθήσεις. Σας ξαναλέω σε μια 20 ετία έχουν χαθεί πρανή μεγαλύτερα των 100 μέτρων. Παλιά μπορούσες να περπατήσεις αλλά και να ψαρέψεις σχεδόν όλη τη διαδρομή μέσα στο κανάλι. Τώρα ούτε να το σκέφτεσαι. Τώρα δεν μπορώ να κατέβω σ΄ αυτά τα μέρη.

Θα υπάρξει άραγε μέρα που θα μας πουν.

-Ορίστε η μελέτη για το τι θα κάνουμε με το μέλλον και τη διάσωση της διώρυγας!

Να καταλάβουμε πως νοιάζονται πραγματικά για  αυτό το σημαντικό έργο, που άλλωστε τους δίνει και ζουν αλλά και κρατιούνται στην εξουσία.

Ξέρω πως δεν αγγίζουν τέτοια ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ θέματα γιατί μας έχουν κάνει σαν τα μικρά παιδιά. Δεν καταλαβαίνουν ότι την νύχτα κοιμόμαστε και την ημέρα είμαστε ξύπνιοι και κάνουν το αντίθετο. Θεωρούμε σημαντικό τι είπε ο Ντάνος [όχι ο δικός μας, θεοσχωρέστον]  η Τούνη και τόσοι άλλοι ασήμαντοι και αγνοούμε τις κραυγές αγωνίας και απόγνωσης για τη τύχη αυτού του τόπου. Καληνύχτα