Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι

 

   Στη χώρα που ζούμε τίποτα πλέον δεν φαντάζει περίεργο, αδύνατο και απραγματοποίητο.

Ζούμε μια παρωδία της τοπικής πληροφόρησης σχετικά με τα οικονομικά του δήμου. Τείνει να λάβει διαστάσεις Watergate μια δαπάνη περί των 12.000 ευρώ για τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις. Σε ένα δήμο που με τους ίδιους πρωταγωνιστές εδώ και 11 χρόνια, δεν έχει ασκηθεί έλεγχος μεγαλύτερων ποσών που κατασπαταλήθηκαν σε διάφορες εκδηλώσεις και δυστυχώς εγείρουν ερωτηματικά.

Εκκωφαντική δημοσιογραφική σιωπή χρόνων συνηγορούσε στο ξέφρενο πάρτι.    

Κατάφεραν  και χρεοκόπησαν έναν από τους πλουσιότερους δήμους της χώρας.

Στο διάβα της η σημερινή αρχή διαχειρίστηκε απίστευτα ποσά που σκορπίστηκαν στους πέντε ανέμους και ποτέ δεν ασκήθηκε ο παραμικρός έλεγχος από τα μέσα διαφώτισης. Δεν ζητήθηκαν εξηγήσεις. Όχι ότι θα έπαιρναν εξηγήσεις αλλά να έτσι για το θεαθήναι.

Να προβληματίσουν τον απλό και άδολο πολίτη. Να τον βάλουν να σκεφτεί και να πράξει ανάλογα την ώρα της Κρίσεως.

Έτσι φτάσαμε στην απαξίωση του θεσμού της τοπικής λειτουργίας και το έργο των δημογερόντων έγινε ένα ενδιαφέρον από πολλές απόψεις επάγγελμα.  

Οι παρατρεχάμενοι και αυτοί σε συγχρονισμό με τα μέσα συσκότισης έκαναν τη νύχτα μέρα και το αντίστροφο. Οι αντίθετες φωνές ούτε που λαμβάνονταν υπ όψιν αλλά ούτε και που προβάλλονταν.

Τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Προβάλλονται οι ¨αγανακτισμένοι¨ και φιμώνονται ή κρύβονται τα πρωτοπαλίκαρα.

Αυτό εμένα κάτι μου λέει.

Δεν μπορεί 11 χρόνια να είσαι κουτάβι. Να έχεις κλειστά τα μάτια και να τα ανοίξεις σε τόση μεγάλη ηλικία.

Αυτή τη φορά είμαι με την πλευρά του δήμου.

Για να αλλάξεις πλεύση στην ενημέρωση ένα πράγμα και μόνο συμβαίνει.

 Σταμάτησε η τροφοδοσία και αναζητούνται νέοι οικοδεσπότες.

Είναι από τα κακά των οικόσιτων κατοικίδιων. Μπορούν να βρεθούν ανά πάσα στιγμή εκτός στέγης και τροφής.

Λατρεύω και ακολουθώ  τη ζωή των αδέσποτων και γι αυτό δεν σταματώ να γαβγίζω. 

Εις μάτην;

Έστω αλλά λέω αυτά που βλέπω και πιστεύω. Ποτέ δεν παραπλάνησα και ούτε αβαντάρησα πλιατσικολόγους.

Φίλους τους αποκαλείτε ανερυθρίαστα. Εγώ τους φίλους τους εκτιμώ αλλά και τους προστατεύω, οπότε μάλλον για λυκοφιλία πρόκειται.