Φύλλο πορείας


           

                                             Με ένα φιλαράκι 
  Ένα μήνα στην Κόρινθο και δεν είχα φυλάξει ακόμα σκοπιά. Τελευταία μέρα που θα φεύγαμε πως έτυχε με στείλανε σκοπιά στις Κεχριές. Εκεί μας ρώτησαν αν υπάρχει κάποιος που δεν έχει φυλάξει πάλι σκοπιά, για να του πουν τι πρέπει να κάνει. Μόνο εγώ ήμουν.
-Καλά ένα μήνα και δεν φύλαξες ποτέ σκοπιά στο στρατόπεδο; Με ρώτησαν απορημένοι…
Στη μονάδα είχαμε κάθε καρυδιάς καρύδι. Η πλειοψηφία καράβλαχοι, κομπλεξικοί και ακοινώνητοι. Με πρώτο και καλύτερο τον Ίλαρχο ένα βλάχο στην κυριολεξία από κάποιο χωριό της Καρδίτσας. Δεν καταλάβαινες τι έλεγε και η φυλακή για ψύλλου πήδημα.
Βγαίνω αναφορά από τις πρώτες μέρες που παρουσιάστηκα και του ζήτησα διανυκτέρευση.
-Τι εις υ ρε; Μου λέει.
Τα έχασα ,τι με ρωτάει σκέφτηκα.
-Τι ν την κάνεις ρεεε;
Ξεροκατάπινα, κοκκίνισα, δεν ήξερα τι να του πω. Δεν έβγαινε λέξη από το στόμα μου.
-Γυναίκααα ρεεε!
Έγνεψα ναι με το κεφάλι.
Γέλασε τραχιά, σαν να μου έλεγε σε κατάλαβα τι θέλεις,
-Ρε Πανζιούρη [Παντζούρης στα ελληνικά, το όνομα του λοχία] να τουυ δώσουμεε ρεε!
Τσιμουδιά ο Πατζούρης. Ωχ λέω τη βάψαμε δεν θα μου δώσει.
-Πόσο κιρό έχεις εδώ;
-15 μέρες; Του λέω.
-Και θέλις άδεια;
-Αν γίνεται κύριε Ίλαρχε! Του λέω.
-Ρε Πατζούρη εγώ λέω να του δώσουμε ρεε.
-Να του δώσουμε κύριε Ίλαρχε! Επιτέλους συμφώνησε ο Παντζούρης.
-Κοίτα κακομοίρη μου γιατί εμείς οι μαυροσκούφδες έχουμε όνομα, μη μας ρεζιλέψς; Κατάλαβες τι θέλω να σου πω.
Έγνεψα καταφατικά με το κεφάλι.
Έγινε θέμα την άλλη μέρα ένας νέος πήρε διανυκτέρευση. Έρχεται ένας αρχιλοχίας μόνιμος, γίναμε και φίλοι μετά, λόγω ότι έγινα Καψιμιτζής.
-Βγήκες έξω χθες; Μου λέει.
-Ναι του λέω! Και του δίνω ένα σοκολατάκι που μου είχε φέρει [δούλευε στου Παυλίδη].  
-Μμμ καλό! Δεν έχεις καμιά φωτογραφία της να δω; μου λέει.
-Κοίτα την! Αυτή είναι! του λέω και του δίνω τη φωτογραφία.
Την κρατούσε με το ένα χέρι.
-Ρε λιοντάρι! [από το Παντελέων] αυτή είναι κ@@@@@@@;
Πάγωσα. Την ξέρει σκέφτηκα.
-Και που το ξέρεις; Τον ρωτάω απορημένος.
-Φαίνεται παιδί μου  καθαρά ορίστε! και χτυπά την φωτογραφία με το άλλο χέρι. Έχει μεγάλη μύτη.
Ήρθε η καρδιά μου στη θέση της.       

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μη μου δίνεις ψάρια…

Ο Κιμ της καρδιάς μας!

Στη ν¨δημοκρατία¨ δεν υπάρχουν αδιέξοδα...