Καληνύχτα Βιετνάμ

      

   Τα γεγονότα της ζωής κάθε ανθρώπου, κάθε λαού, διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του. Είναι τα γεγονότα μεγάλα ή ασήμαντα  αυτά που του δίνουν την γεύση της χαράς ή της πίκρας αντίστοιχα. Από τις χαρές λίγες είναι οι ωφέλειες που θα προσθέσει κανείς ώστε να γίνει σοφότερος, δικαιότερος αλλά κυρίως, Άνθρωπος. Αντίθετα οι πίκρες, οι ήττες είναι αυτές που σμιλεύουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου, είτε προς τα καλό είτε προς το κακό αλλά και αυτό πάντα με επιφύλαξη. Γιατί αυτό;

Ο άνθρωπος ξεχνά γρήγορα και εύκολα. Αρέσκεται να εξαπατάται με ψέματα, ούτε καν παραμύθια και μεγάλα κούφια λόγια. Πνίγει το ένστικτό του, που πάντα βλέπει  την αλήθεια, τον σωστό δρόμο και του τον δείχνει αλλά ο λάθος διαμορφωμένος χαρακτήρας του τον οδηγεί στην αργή αλλά σταθερή αυτοκαταστροφή του. Πολλές φορές όμως τους πικρούς καρπούς των επιλογών του τους γεύονται άλλοι και μάλιστα χωρίς να φταίνε.

Θυμάμαι πριν χρόνια συγγενικό μου πρόσωπο καυχιόνταν πως παίρνει επιδότηση 20 χιλ ευρώ με την προϋπόθεση να μην παράγει τίποτα. Σήμερα όμως τα εγγόνια του θα αγοράζουν από την άκρη του κόσμου αυτό που ο παππούς του παρήγαγε στο χωριό του. Θα γίνουμε όλοι σαν τους νεοσσούς που ανοίγουν επαιτητικά τα στοματάκια τους προκειμένου οι γονείς τους να τους βάλουν την τροφή. Δεν θα παράγουμε τίποτα και θα είμαστε έρμαια στις διαθέσεις των λίγων οικογενειών που διαφεντεύουν τον πλανήτη. Μέχρι και ημερήσιο πρόγραμμα φαγητού θα μας επιβάλλουν να ακολουθούμε μιας και θα είμαστε ακίνδυνα μυρμηγκάκια στις ορέξεις τους. Από ποιότητα δεν το συζητώ. Όλα στον βωμό του [αισχρό] κέρδους και η ανθρώπινη υγεία και ζωή σε κέρματα θα τιμάται.

Στους Αγίους που ήμουν ρώτησα την γεωπόνο κάτι για το αμπέλι.

-Έβαλα κάτι Ρώσικα κλίματα, της είπα.

-Απαγορεύεται! Μη το λες πάρα έξω και σε ακούσουν! Δεν μπορείς να φυτέψεις αμπέλι!

Μάλιστα κύριοι δεν θα μπορούμε να φυτέψουμε ότι ευδοκιμεί αλλά και θέλουμε στα χτήματά μας.  Λες και πληρώνουμε μαζί ΕΝΦΙΑ και φόρους. Θα μας πουν αυτοί τι να φυτέψουμε! Έχουμε βάλει αφεντάδες στο κεφάλι μας, στην περιουσία μας χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Περισσότερα προνόμια είχαμε με τον  οθωμανικό ζυγό παρά σήμερα με τη… δημοκρατική Ευρώπη. Μας έφεραν τόσο καλά, τόσο έντεχνα εκεί που ήθελαν που τώρα είμαστε σαν τα λούγαρα στην ξόβεργα πιασμένα από τα πόδια και τα πούπουλα μαζί. Ανήμπορα και τσαλακωμένα.

Κατακτήσεις, προνόμια, αυτονόητα, όλα πάνε περίπατο. Τύφλα να είχε η 7 ετία. Μαθητούδια οι Συνταγματάρχες μπροστά τους. Μας στέρησαν όχι μόνο  την εκκλησία αλλά και τη μετάδοση της λειτουργίας! Την μεγαλύτερη εορτή της θρησκείας μας. Οι αθεόφοβοι έκοψαν κλίση στο αγροτικό, αφού του πήραν και τις πινακίδες, επειδή μετέφερε την εικόνα και τον επιτάφιο μιας και η χρήση του δεν είναι να κουβαλά εικόνες αλλά αγροτικά προϊόντα. Αντίθετα περιέφεραν σαν την Λίβερπουλ τραγουδιάρα στο διαπασών να ψυχαγωγεί  πάνω σε νταλίκα με άδεια φυσικά εκτός προϊόντων να κουβαλά... αοιδούς. Μέχρι  και έξω από τη βουλή και κόσμος από κάτω να παρακολουθεί, χωρίς βέβαια να υπάρχει κίνδυνο μετάδοσης του ιού. Είναι από τα παράδοξα της επιδημίας. Επιλεκτική απαγόρευση και τα ΜΜΕ να τρομοκρατούν και να μετρούν ταυτόχρονα αν είναι σωστά τα λεφτά της επιδότησης που τους αναλογούν ώστε να μας έχουν σε βαθιά ύπνωση. Καληνύχτα Βιετνάμ!