Ξεφτίλα

   Μόνο σ΄ αυτή τη μπανανία, που λέγεται Ελλάδα μπορεί να συμβαίνουν τέτοια πράγματα.

Είμαστε 28 ημέρες χωρίς σταθερό και ιντερνέτ και δεν κουνιέται φύλλο. Ελπίζουμε αλλά και προσευχόμαστε να μην υπερβούμε τον μήνα, αφού δεν έχουμε κάτι καλύτερο να επιλέξουμε.

Εκτελούνται έργα του προαστιακού είναι η δικαιολογία του ΟΤΕ και δεν μπορούν να πουν με σιγουριά πότε θα γίνει η αποκατάσταση.

Εύλογα και εγώ τους απάντησα.

-Ευτυχώς που δεν είμαστε στη Συρία! Γιατί εκεί με τον πόλεμο θα έπρεπε να ξεγράψουμε από το υπόλοιπο της ζωής μας τηλέφωνο και ιντερνέτ.

Είμαστε σοβαροί;

Έπρεπε η κόρη να στείλει 31 Οκτωβρίου την εργασία της στο ΙΚΥ και τρέχαμε στα ξένα σπίτια για να μπορέσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας.

Ευτυχώς όμως μας ζήτησαν συγνώμη. Μεγάλη υπόθεση. Καθάρισαν.

Τι να τους κάνω βρίσκουν και τα κάνουν.

Τέτοιο βοϊδολαό δύσκολο να συναντήσουν στην υφήλιο. Κοιτάμε να βγάλουμε ο ένας το μάτι του άλλου. Μας πετάνε μια χάντρα και ένα καθρεφτάκι, αμέσως εμείς να τους κάνουμε θεούς.         

Ήταν κακός ο ΟΤΕ, τεμπέληδες οι υπάλληλοι. Έπρεπε να τον ξεπαστρέψουμε κοψοχρονιάς και να τον πάρουν οι ιδιώτες για να έχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Υποβαθμίστηκε πλήρως, πέρασε στους πολύξερους απλούς πολίτες πως όντως έτσι είναι, τεμπέληδες και κακές οι υπηρεσίες που μας προσφέρουν και ήρθαν οι κολλητοί τους και μας αποτελείωσαν και δεν μπορούμε να βρούμε το δίκιο μας πουθενά.

Ξέρετε τι έχουν κάνει; Τους λογαριασμούς σταθερών τηλεφώνων τους καταθέτουν  άλλους  στα ΕΛΤΑ και άλλους σε ιδιωτική ταχυδρομική εταιρεία. Παλιά όλους τους λογαριασμούς τους μοίραζαν τα ΕΛΤΑ. Πήραν μέρος των λογαριασμών και τους έδωσαν σε ιδιώτες. Από τον Φεβρουάριο που έγινε αυτό σε συγγενικό σπίτι δεν έχει πάει ακόμα και σήμερα λογαριασμός, με αποτέλεσμα να έχουν κόψει το τηλέφωνο μια φορά και μια  το χάρισαν λόγω Πάσχα. Αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στον ΟΤΕ και να ρωτάμε τι χρωστάμε; Τριτοκοσμικές καταστάσεις. Παρά τις διαμαρτυρίες οι υπάλληλοι δικαιολογήθηκαν πως εμείς τους στέλνουμε το ταχυδρομείο δεν τους φέρνει. Δεν λένε όμως πως το ιδιωτικό ταχυδρομείο δεν τους φέρνει αλλά αφήνουν να αιωρείται πως τα ΕΛΤΑ δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Μιλήσαμε και με το ιδιωτικό ταχυδρομείο τους εξηγήσαμε την ακριβή τοποθεσία του σπιτιού μέσα στο χωριό αλλά μας έγραψαν κανονικά, αφού έκλεισε προσωρινά η εταιρεία λόγω απάτης.

Τους καταλαβαίνω απόλυτα γιατί μου θυμίζουν τον αρχιλοχία που είχα στο στρατό που ήταν στον εφοδιασμό. Σαν καψιμιτζής που ήμουν με τροφοδοτούσε με όλα τα προϊόντα που πουλούσα. Αυτός που λέτε έφερε από Γερμανία το τελευταίο μοντέλο της WV το 1977. Πήγαιναν όλοι οι αξιωματικοί και το χάζευαν, το κοιτούσαν μέσα έξω το χάιδευαν.

-Πολύ ωραίο, πόσο κάνει; Και διάφορα τέτοια του έλεγαν.

Αυτός καμαρωτός απαντούσε χωρίς ενδοιασμούς.

Μια μέρα μου λέει θα έρθεις στα ΟΝΙΑ γιατί το παιδί που παίρνω πάντα μαζί μου έχει πάει στα σχοινάκια. Πήγα μαζί του  και μπαίνουμε στην πρώτη αποθήκη. Όλοι με κοίταζαν περίεργα και τον ρωτούσαν αν θα είμαι ο καινούργιος που θα έρχομαι μαζί του κάθε μέρα.

-Όχι, μόνο για σήμερα ήρθε, τους έλεγε με νόημα. Οπότε αυτοί ησύχαζαν. Θα σε δούμε το απόγευμα! Του  έλεγαν.

Στο κψμ πωλούσα τα πάντα. Έπαιρνε 5-6 πράγματα από την αποθήκη πλήρωνε και πηγαίναμε σε άλλη. Τα ίδια έκανε και εκεί. Όλοι μέρα αλλάζαμε αποθήκες. Δεν κρατήθηκα και του λέω.

-Αφού μπορούσαμε να πάρουμε όλα τα πράγματα από την πρώτη αποθήκη και να γυρνούσαμε πίσω γιατί τρέχουμε από δω και από κει;

-Σσσστ μη μιλάς! Όλοι πρέπει να ζήσουνε.

Έτσι λοιπόν πήρε και το τελευταίο μοντέλο της WV. Από όλους έπαιρνε την προμήθειά του.  Πρέπει να τα είχε βάλει κάτω και είδε πως συμφέρει καλύτερα από πολλούς και λίγα παρά από έναν και πολλά.

 Έτσι και τούτοι. Κάποιοι έχουν τους λόγους τους. Όλοι πρέπει να ζήσουν. Με το αζημίωτο φυσικά. Όσο για την εξυπηρέτηση του κόσμου, καρφί δεν τους καίγεται!