ΣΣΣΟΥΤΤΤ ΤΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ

                 

Το ύστατο μέτρο ενός ανθρώπου δεν είναι τι υποστηρίζει σε εποχές γαλήνης και ευημερίας αλλά τι υποστηρίζει σε εποχές προκλήσεων και αντιπαραθέσεων.

Martin Luther King

  Όταν αγαπάς κάτι δεν το βγάζεις εύκολα από το μυαλό σου. Πάντα το νοιάζεσαι, το πονάς και η σκέψη σου είναι να μην πάθει κακό αλλά και ταυτόχρονα να ευημερεί. Σε μια ζωή που τίποτα δεν χαρίζεται επιβάλλεται η επαγρύπνηση να είναι διαρκής και η έγνοια μας να είναι, η επόμενη μέρα. Μια μέρα που πάντα θα έχεις κατά νου πως τα πάντα ρει, δηλ. τίποτα δεν μένει αμετάβλητο. Μετά την γαλήνη έρχεται φουρτούνα αλλά και μετά τη φουρτούνα η γαλήνη, μόνο που θα πρέπει η φουρτούνα να σε δίδαξε τι πρέπει να κάνεις στην εποχή της γαλήνης ώστε να είναι πιο ανώδυνη η επόμενη φουρτούνα που θα σου χτυπήσει την πόρτα.

Εμείς τι κάναμε; 

Είχαμε την ιερή αγελάδα που ακούει στο όνομα καζίνο, πήραμε ένα σκασμό λεφτά και τι κάναμε;

Ένα τεράστιο μηδενικό. Σπαταλήθηκαν τα χρήματα σε ανούσια έργα, φιέστες, καρναβάλια πραγματικά και μη και ένα έργο υποδομής δεν έγινε. Ένα έργο που θα άλλαζε τη μοίρα αυτού του τόπου, τίποτα.

Πάντα έτρεμα με την ιδέα πως κάποια μέρα η ιερή αγελάδα θα στέρευε. Δεν νομίζω πως πολλοί θα είχαν την  ίδια άποψη με μένα. Να σημειωθεί πως ποτέ δεν έχω επισκεφθεί το καζίνο ως παίκτης αλλά και θεατής στο χώρο παιξίματος.

Τι με έκανε να φοβηθώ;

Έδειχνε η τοπική τηλεόραση κάποιο γεγονός στο καζίνο και το μάτι μου παίρνει έναν άραβα; Πακιστανό; Δεν ξέρω τι ήταν με κάτι στα χέρια, προφανώς κάτι πωλούσε και είχε φτάσει ένα βήμα πριν μπει μέσα στο χώρο του καζίνο από τη μεριά της θάλασσας. Τρέχει ένας της ασφάλειας και τον βγάζει βίαια έξω, λίγο  πριν περάσει τη τζαμαρία.

Ωχ! Λέω αν ήταν κανένας από αυτούς που κάνουν σαμποτάζ τι θα γινόταν; Και θύματα να μην υπήρχαν το κακό θα είχε γίνει. Η δυσφήμηση τεράστια καθώς και η ανασφάλεια, ο φόβος, των παικτών – επισκεπτών.

Σταμάτησε λοιπόν το καζίνο, να μας συντηρεί και αρχίσαμε να ξεπουλάμε τα ασημικά της πόλης…

Το φταίξιμο 100% στους ψηφοφόρους που δεν καταδίκασαν τους ανύπαρκτους 4 ετίες τώρα. Λες και ταϊζόμασταν με λωτούς και δεν παίρναμε χαμπάρι τίποτα. Ηγέτες με προσόντα αλόγου ιππασίας που κάνει άρνηση στα εμπόδια. Πόσο σανό θα έχουμε φάει τελικά για να εξακολουθούμε να είμαστε σε αυτό το επίπεδο;

Δεν ξέρω αλλά είμαι αισιόδοξος και ξέρετε γιατί;

Με έκπληξη βλέπω κάθε φορά που ανεβάζω θέμα, να υπάρχουν από 350-400 επισκέψεις από ΗΠΑ. Τα θέματα αφορούν τον τόπο μας, τι βρίσκουν άραγε και διαβάζουν; Τι τους ενδιαφέρει το Λουτράκι; Πραγματικά με αφήνουν άναυδο. Ένα τους λέω αν πονούν ή τους αρέσει ο τόπος μας να ξέρουν ότι κάποια στιγμή αυτός ο ευλογημένος τόπος θα βρει το βηματισμό του. Δεν είναι όλοι κοκορόμυαλοι σαν αυτούς, υπάρχουν και σκεπτόμενοι Λουτρακιώτες που αγαπούν πραγματικά και άδολα τον τόπο.

Ένα μικρό δείγμα. Ανεβάζω μια φωτογραφία με το Καλαμάκι. Όπως βλέπετε είναι ένα φυσικό λιμάνι. Με ελάχιστα χρήματα μπορούμε να φτιάξουμε ένα λιμάνι ώστε να συνδέσουμε με δρομολόγια νησιά, όπως Πόρο, Ύδρα αλλά κύρια την Αίγινα. Μπορείτε να συλλάβετε την μεταμόρφωση του τόπου; Όλη η Πελοπόννησος αλλά και Ήπειρος δεν θα αναγκάζεται να πάει Πειραιά αλλά θα προτιμά να έρχεται εδώ, στο Καλαμάκι. Προσκυνητές αλλά και εφόδια για τα νησιά θα διακινούνται από τον τόπο μας. Όλοι οι κάτοικοι μπορούν να γίνουν μέτοχοι και να αγοραστούν δυο και τρία πλοία και να κάνουν τα δρομολόγια.    

Όνειρο θα μου πείτε; Καμιά φορά όμως υπάρχουν κάτι τρελοί που τα κάνουν πραγματικότητα.