ΚΑΛΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΣΙ ΠΕΖΟΥΣ…


  
                         ΚΑΛΟΧΑΙΡΕΤΑ  ΤΣΙ  ΠΕΖΟΥΣ…
  Πόση σοφία κλείνει αυτή η μαντινάδα «Καλοχαιρέτα τσι πεζούς όντε καβαλικέψεις, για να σε χαιρετούν κι αυτοί όντε θα ξεπεζέψεις».
Ταιριάζει γάντι στους πολιτικούς μα κύρια στα κομματόσκυλα που τους αντιπροσωπεύουν στην τοπική κοινωνία, πολλές φορές εν αγνοία των [με επιφύλαξη το πολλές] και λειτουργούν βασιλικότεροι του βασιλέως.
Σαν πρόβατα σε πλησιάζουν, άκακοι, πάντα με αγαθές και ταπεινές προθέσεις και μόλις αποκτήσουν λίγη δύναμη δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Δεν είναι απαραίτητο να σε πλησιάσουν γιατί αυτή η κοινωνία που ζούμε είναι δομημένη στην εξάρτηση. Ακριβώς όπως οι ζωντανοί νεκροί που τους βλέπουμε κατά μήκος του δρόμου προς τα Εξαμίλια.
 Ξέρουν τι θέλουν και που θα το βρουν!
Ξέρουν πως υπογράφουν την καταδίκη τους, μα η επιστροφή στον κατήφορο που βαδίζουν, είναι η δυσβάσταχτη ανηφόρα που γι΄ αυτούς είναι και ανυπέρβλητη.
Άβουλοι  και μοιραίοι γίνονται λεία στο πιάτο τους.
Στην πρώτη ανάγκη για το παιδί μας, για τον συγγενή μας, πλησιάζουμε αυτά τα αρπακτικά πλέον με γαμψά νύχια και παραθέτοντας στα πόδια τους  γη και ύδωρ υπογράφουμε την καταδίκη μας.
Σκλάβοι της υποχρέωσης όπως  είχα πει…
Μια τόσο μικρή κοινωνία όπως η δική μας είναι δύσκολο να μείνει κρυφό το παραμικρό και πόσο μάλλον όταν η θρασύτητα δεν έχει όρια. Γιατί όντως ένα από τα προτερήματά των είναι και θρασύτητα.
Κοινός γνωστός σε κομματάρχη και εμένα, με μακρόχρονη πορεία στα πολιτικά και σε μεγάλες θέσεις, με το θάρρος της πάλαι πολιτικής συμπόρευσης  αλλά και την προσωπική γνωριμία, ζήτησε κάτι το οποίο ήταν νόμιμο και δίκαιο.
Σαν άκακο αρνάκι άκουσε την υπόθεση και δεν αρνήθηκε να μεσολαβήσει. Μόνο που στο τέλος έδωσε τον λογαριασμό. Απόδειξη όπως δίνουν τα μαγαζιά της Μυκόνου. Σου έρχεται ο ουρανός σφοντύλι.
-Θα μεσολαβήσω αλλά θα γραφτείς μέλος του κόμματος!
Βρε αθεόφοβε! Τίποτα δεν μετρά σε σένα; Ούτε φιλία, ούτε πατριώτης τίποτα; Τολμάς σ΄ έναν άνθρωπο που είχε μεγαλύτερη θέση από σένα να ζητάς τέτοια πράγματα;  
Την δουλειά την έκανε με έναν υπάλληλο που ήθελε από μόνος του και βοήθησε χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα. Η αλήθεια είναι ότι ταλαιπωρήθηκε αλλά δικαιώθηκε γιατί ήταν νόμιμο αυτό που ζητούσε.
Μπορείς τώρα αυτόν τον άνθρωπο που ξεπέζεψε να τον χαιρετήσεις; Ασήμαντος ήταν, ξεχασμένος θα πάει.
Δεν συνεχίζω γιατί κατάλαβε το λάθος του και το μάζεψε. Τέλος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μη μου δίνεις ψάρια…

Ο Κιμ της καρδιάς μας!

Στη ν¨δημοκρατία¨ δεν υπάρχουν αδιέξοδα...