Εδώ με την τάξη μας στη Ρόδο,δεύτερος από δεξιά. ΙΩΑΝΝΗΣΜΠΙΜΠΙΡΗΣ 2 Τη μεγαλύτερη στεναχώρια την πήρε όταν παίξαμε
ποδόσφαιρο με τη Λεόντειο σχολή. Αν δεν ήταν κάποιο συγγενικό του πρόσωπο που
ήταν καθηγητής εκεί, σίγουρα κάποιος δικός του ήταν. Έτσι κάθε χρόνο τους προσκαλούσε
και δίναμε αγώνες μ΄ αυτή τη σχολή, στο ποδόσφαιρο, στο βόλεϊ και στο μπάσκετ. Στο
βόλεϊ και στο μπάσκετ τους κοντράραμε αλλά στο ποδόσφαιρο ήταν επίπεδα
ανώτεροι. Αθήνα ήταν, δεν ήταν δύσκολο να βρεθούν μαθητές-ποδοσφαιριστές
μεγάλων ομάδων σ΄ αυτή τη σχολή. Αν θυμάμαι είχε δυο μαθητές-παίκτες του
Παναθηναϊκού, αναφέρω Παγκάκης, με επιφύλαξη, ο ένας. Το γνώριζε φυσικά ο
Μπιμπίρης, γνώριζε επίσης τη νοοτροπία τη δικιά μας, άναρχο ποδόσφαιρο, φωνή
και καθένας του κεφαλιού του. Άρχισε να μας προετοιμάζει από πολύ καιρό πριν. Φώναζε
τους μαθητές-παίκτες σε διδασκαλία στον πίνακα το σύστημα που θα ακολουθούσε η
ομάδα. Η μεγαλύτερη χαρά, να σε φωνάζουν εν ώρα μαθηματικών ότι θα πρέπει να
πά…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου