TO EL DORADO ΤΩΝ … ΤΥΦΛΩΝ!



                   
                              TO  EL  DORADO  ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ!
  Ένα τσαντίρι που υπάρχει εκεί στην πύλη του Ισθμού και το είχα φέρει στην επιφάνεια έγινε η αιτία να κάθονται και να μαλώνουν στα προ ημερησίας θέματα του δημοτικού συμβουλίου. Θέματα που κυρίως φέρνουν πολίτες.
 Είχα πει πως από ιστορικής άποψης  αλλά και αισθητικής  έπρεπε να μην  είχε καν στηθεί. Τώρα ανακαλύφθηκε πως είναι και παράνομο και πρέπει να ξηλωθεί. Λες και αυτό είναι το πρόβλημα. Όλα  δουλεύουν ελβετικό ρολόι και να σου πετάχτηκε μια παρανομία. Εδώ παραπέμπονται και οι τρεις δήμαρχοι στην δικαιοσύνη και η παρανομία εντοπίστηκε στο τσαντίρι! Όταν δεν έχεις την ικανότητα να βλέπεις πέρα από τη μύτη σου είναι επακόλουθο να βλέπεις διαλόγους στο δημοτικό συμβούλιο που μόνο μικρά παιδιά θα μπορούσαν να κάνουν [και αυτό με επιφύλαξη πάντα στα παιδιά.]
Η αντιπολίτευση είναι γνώση, είναι ιδέα, είναι όραμα και δεν γίνεται, για να γίνεται. Όταν μάλιστα έχεις και μια δημοτική αρχή που την οδηγούν τα αδιέξοδα  των προβλημάτων και όχι η πρόληψή τους, τότε είναι ακόμα πιο εύκολο το έργο της αντιπολίτευσης. Όταν η δημοτική αρχή είναι μακράν από τα προβλήματα της κοινωνίας σου δίνει χώρο να ελιχθείς αλλά και να αναδείξεις τις λύσεις των προβλημάτων και όχι να περιγράψεις τα προβλήματα!
Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να ασχοληθείς σοβαρά [αφού πρώτα έχεις και κοινό νου] με το πρόβλημα, το αγγίξεις, το επεξεργαστείς, το δεις απ΄ όλες τις πλευρές, τότε μόνο μπορείς να κάνεις σωστή αντιπολίτευση.
Η φωτογραφία που ανεβάζω είναι πάνω από την ΕΛΠΑ στον Ισθμό φυσικά. Χρόνια τώρα ήταν στη σκέψη μου πως θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε αυτό το   El dorado, την περιοχή του Ισθμού. Η αρχική τοποθεσία που είχα σκεφτεί ήταν αλλού αλλά να μόλις έμαθα πως η απόσταση των κτισμάτων πρέπει να είναι 120 μέτρα από τη γέφυρα ήρθε αμέσως στο μυαλό μου αυτό το πάρκινγκ που η χρησιμότητά του είναι μηδαμινή.   
Τουλάχιστον 10 μαγαζιά χτίζονται εκεί και αν γίνουν διώροφα 20 αυστηρά Κορινθιακού ρυθμού όπου θα στεγαστούν όλοι οι επαγγελματίες του Λουτρακίου για να προβάλλουν τα τοπικά μας προϊόντα και όχι μόνο η δημοτική μας παρέα, με πρώτον τον Θανάση Γεωργίου, ο οποίος τόσα χρόνια δημοτικός σύμβουλος και σε ανώτερες θέσεις, δεν γνωρίζει το συμφέρον του. Έχει πυρηνικό όπλο στα χέρια του, το Περαχωρίτικο λάδι και βολοδέρνει να κάνει εξαγωγή σ΄ αυτό το θείο δώρο, το λάδι. Τον θυμάμαι που τον είδα λυπημένο και τον ρώτησα τι έχει;
-Μου ζητάνε τραπεζική εγγυητική επιστολή τόσων χιλιάδων, δεν θυμάμαι το ποσό, για να κάνω εξαγωγή στην Ουκρανία λάδι. Που να τα βρω;
Πήγα ο ίδιος στην τράπεζα, μιας και είχαμε συνεργασία και ρώτησα.
-Ρε παιδιά τι ζητάτε του ανθρώπου; Που να τα βρει τόσα λεφτά;
-Αα αυτό ορίζει ο νόμος! Με απέκλεισαν.
Αυτή είναι η Ελλάδα!
Τα Γεράνεια με τα λουκούμια! Αντί τα παιδιά να στήνονται κάθε βράδυ στην παραλία θα ήταν άσχημα να έχουν ένα μαγαζί που να μην προλαβαίνουν να πουλάνε;
Η Βλάχα του Παναγιώτη! Θα ήταν καλό και αυτός να είχε ένα μαγαζί με τα προϊόντα του;
Οι τσοπάνηδες κι αυτοί να πωλούσαν το γάλα τους, να μπουν στη διαδικασία να φτιάχνουν και άλλα προϊόντα με το γάλα, αρκεί να φύγουν από τον έμπορο που τους ρουφά το γάλα.          
Ο πατέρας του Κώστα Κακούρη. Να ζωγραφίζει αγγεία, να τον βλέπουν οι τουρίστες και να τρελαίνονται.
Τόσοι άλλοι επαγγελματίες που μπορούν να στεγαστούν με μικρό φυσικά ενοίκιο που θα πηγαίνει για κοινωφελή έργα.
Έτσι αλλάζεις τη μοίρα του τόπου και άσε το τσαντίρι εκεί  με δυο πακέτα παξιμάδια, δυο κάσες κρασί και κάνα κιλό ελιές για να λες.
-Να! μέχρι που έφτανε η διορατικότητα των προηγούμενων δημοτικών αρχών!
Ακούς Ανδρέα!!!
Ακούω να λες! 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μη μου δίνεις ψάρια…

Ο Κιμ της καρδιάς μας!

Στη ν¨δημοκρατία¨ δεν υπάρχουν αδιέξοδα...