christospanteleou

      Από τις πλέον περίεργες ράτσες του πλανήτη, τούτη η δική μας. Ξεκινά κάθε γενιά της με τα πλέον φιλόδοξα σχέδια και όνειρα και καταλήγει Φραγκογιαννού. Πνίγει κάθε όνειρο, κάθε όραμα, κάθε ελπίδα, με την πρώτη ευκαιρία που της δίνει η δύναμη της εξουσίας. Με επαναστατική ορμή διαλύει κάθε εμπόδιο που στέκεται ανάχωμα στα όνειρά της, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή άλλων ανθρώπων [όχι φυσικά τη δική της] πετυχαίνοντας έτσι να ηγηθεί αυτού του μακρινού ονείρου και σχεδίου κάθε απόκληρου, κάθε κατατρεγμένου, κάθε φτωχού. Με λόγια που και ο Ιησούς να ξανά ερχόταν τα ίδια θα έλεγε, βιάζουν κάθε καλοπροαίρετη ψυχή και σκέψη. Πως τη βιάζουν; Απλούστατα άμα αναλάβουν   την εξουσία γίνονται χειρότεροι από τους πρότερους. Υπήρξε πιο επαναστατική γενιά από τη δική μου; Μη το σκέφτεστε! Ούτε μία στο εκατομμύριο. Τα πανό που είχαν αναρτήσει στο Πολυτεχνείο μίλαγε για την Παιδεία, πέραν των άλλων. Ανέλαβαν την εξουσία, κυβέρνησαν δεκαετίες, έφυγαν. Τι έ...

       Λέω να αρχίσω έτσι το κείμενο. Με τις λέξεις που διαφήμιζε τα έργα του ο αείμνηστος Καραγκιοζοπαίκτης Κώστας Καρεκλάς. Κέφι, γέλιο και χαρά ότι καλύτερο για τα μικρά ανέμελα παιδάκια. Αυτά τα αισθήματα δυστυχώς δεν τα μπορούν να τα γευτούν όλοι αλλά μόνο παλιές καραβάνες. Γιατί; Γιατί όταν δεν ξέρεις Ιστορία! Γιατί όταν δεν ενδιαφέρεσαι να ενημερωθείς! Γιατί όταν δεν έχεις διδαχθεί από την περπατησιά των ίδιων ανθρώπων σε παρόμοιες περιπτώσεις του παρελθόντος, είσαι καταδικασμένος να τις ξανά ζήσεις. Εκπλήσσονται οι δημότες με την απαράδεκτη συμπεριφορά της πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο και ασφαλώς δεν την επικροτούν αν και δεν την κατακρίνουν ευθέως, για γνωστούς λόγους. Εμένα προσωπικά δεν με εκπλήσσει ΤΙΠΟΤΑ. Ότι και να δω από τη μεριά τους το θεωρώ φυσιολογικό. Μη πω, πως ψυχαγωγούμαι. Τους χαίρομαι τους ανθρώπους. Είναι για ζωή! Πως βλέπουμε ένα μικρό παιδάκι που τρώει τα πάντα, δεν είναι μίζερο και γκρινιάρικο; Ένα οικόσ...

                     Μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν πτώση από τα σύννεφα άνευ αμυχής. Όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ένιωσαν μειωμένοι και με πληγωμένο γόητρο. Θιγμένοι   μπροστά στην αλήθεια που αποτύπωσε σε πανελλήνιας κυκλοφορίας Κυριακάτικη εφημερίδα ο δημοσιογράφος Δανίκας. Βλέπετε δεν είναι κάποιος ασήμαντος της κοινωνίας μας που μπορούν τα τοπικά μέσα αλλά και οι μανδαρίνοι της Ιάσονος   εύκολα να τον αγνοήσουν, να τον χλευάσουν και τέλος- τέλος να τον κατατάξουν στους γραφικούς. Έχει αναχθεί πλέον σε επάγγελμα η απαξίωση της διαφορετικής γνώμης, του διαφορετικού λόγου, της πραγματικότητας αλλά και της αλήθειας. Με εκθέσεις ιδεών και πραγματικά παραμύθια κοιμίζουν την τοπική   κοινωνία, αποτρέπουν τους ανιδιοτελείς να ασχοληθούν με τα κοινά και βαφτίζουν το ψέμα σε αλήθεια… Προσπαθώ να βρω το μεγάλο ψέμα, την μεγάλη ανακρίβεια στο δημοσίευμα αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνω. Με λίγες λέξεις...