christospanteleou

       Καλή χρονιά και τουλάχιστον ... ας ευχηθούμε κάποια στιγμή να ασχοληθεί κάποιος και λίγο σοβαρά με την υπόθεση, Δήμος. Δύσκολο μεν αλλά όχι ακατόρθωτο. Προσωπικά το πιστεύω σαν ευχή αλλά όχι και να γίνει στην πραγματικότητα. Να σκύψει δηλαδή αυτός ο κάποιος, πάνω στην καθημερινότητα να λειτουργεί και να ενεργεί για τα κοινά σαν να αφορά τον ίδιο του τον εαυτό, την οικογένειά του.  Η φωτογραφία που ανεβάζω είναι από πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο και δείχνει το ενδιαφέρον αλλά και τον σεβασμό του προεδρείου προς το σώμα. Δυστυχώς χάθηκαν αξίες, σεβασμός, ευαισθησία και εν κατακλείδι δημοκρατία. Αν ανοίξετε την φωτογραφία θα δείτε τι ακριβώς γίνεται εν όσο έχει αρχίσει η διαδικασία των αγορεύσεων. Θα σταθώ σε μια καταγγελία δημοτικού συμβούλου που έγινε λίγες μέρες, προτού βγει ο χρόνος, πως ο δήμος σε διάστημα τετραετίας [4 χρόνια] το γράφω κ με αριθμό μπας και ξυπνήσουμε από το λήθαργο που δεκαετίες τώρα έχουμε πέσει, έχει δαπανήσει 750.000 ευρώ για την φιλα...

   Αν και η επικεφαλίδα παραπέμπει σε ποδοσφαιριστή, το θέμα δεν έχει καθόλου να κάνει  με τον αθλητισμό και μάλιστα το ποδόσφαιρο.  Δανείστηκα το όνομα αυτού του φέρεπλι αθλητή, που μπήκε από το πουθενά σε όλα τα σπίτια και έγινε είδωλο των μικρών παιδιών. Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε τους ταλαντούχους νέους ανθρώπους που με γνώμονα το καλό του Λουτρακίου και όχι για προσωπικό όφελος μπήκαν στον συνδυασμό που έχει τις τύχες του τόπου για τέταρτη [4] 4ετία. Το τονίζω αυτό γιατί στην πολιτική είθισται να επικαλούνται την παραλαβή καμένης γης από τους προηγούμενους. Εδώ ομολογώ πως στάθηκαν λίγο άτυχοι καθότι δεν έχουν αυτή την ευχέρεια. Ό,τι καμένο είναι, είναι έργο τους. Προσωπικά εμένα μέσω ανταλλαγής μηνυμάτων με διαβεβαίωσαν πως τους αδικώ και θα γίνει άλλος τόπος το Λουτράκι μόλις δω τα νέα πρόσωπα. Αυτή ήταν η βαρύγδουπη δήλωση την Πέμπτη. Σήμερα Κυριακή δηλαδή τρεις [3] μέρες πριν αλέκτωρ λαλήσει κατάφεραν και απέδειξαν πως οι φιλοδοξίες τους ήταν ...

   Μεγάλο κατόρθωμα! Φτάνει τα όρια του θαύματος! Το Λουτράκι, ο τόπος των νερών να αφήνει ολόκληρους οικισμούς μέρες, χωρίς νερό και με τέτοιες ακραίες καιρικές συνθήκες [καύσωνα]. Υπάρχει όντως πρόβλημα με το νερό γιατί όταν ένα αγαθό και μάλιστα ¨θείο 'δώρο¨ το σπαταλάμε αλόγιστα και χωρίς προγραμματισμό, θα έρθει η ώρα που θα πούμε το νερό, νεράκι. Για να φτάσουμε σ αυτό το οριακό σημείο, πρωταρχικό ρόλο έπαιξαν και παίζουν οι άνθρωποι που διαχρονικά είχαν και έχουν τις τύχες του τόπου. Καμία απολύτως ενέργεια που να φανερώνει τις ανησυχίες τους για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αργά ή γρήγορα θα βρίσκαμε μπροστά μας. Για να γίνει όμως αυτό θα έπρεπε πρώτα και κύρια να διαθέτουν μυαλό, όραμα. Μυαλό θηλυκό που να γεννά ιδέες, σκέψεις, ενέργειες. Δυστυχώς απεδείχθη πως μόνο θηλυκό δεν είχαν και για να είμαστε στην επικαιρότητα ούτε αρσενικό είχαν αλλά γκέι. Μου κάνει εντύπωση τα συνεχή παράπονα για τη λειψυδρία από την μεριά των Ισθμίων. Τον τόπο με τους μεγάλους αστέ...

  Είναι η τέταρτη φορά που καταπιάνομαι με το πολύπαθο Καλαμάκι. Την πρώτη φορά  ήταν 18-01-2019 με  άρθρο μου σ αυτή την σελίδα με τίτλο ¨Η σύγχρονη Άρτα¨. Λοιπόν. Όπως πάνε τα πράγματα δεν θα αργήσει η μέρα που το χωριό Καλαμάκι θα αποσπαστεί από το δήμο μας και θα γίνει κάτι σαν το Βατικανό. Αυτόνομο. Έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του και στην καρδιά του καλοκαιριού ξανά ζει εποχή Covid. Τρεις και ο κούκος τριγυρνούν στην παραλία αλλά και τα μαγαζιά.. Το γνωστό ατύχημα με την καταστροφή της γέφυρας που συνέδεε το χωριό με την ευρύτερη περιοχή ανέδειξε την ανυπαρξία μέριμνας για την καθημερινότητα των κατοίκων.  Από κατασκευής της διώρυγας οι κάτοικοι εξυπηρετούνταν με μονόξυλο που μετέφερε τους δημότες αλλά και αυτοκίνητα από τη μια πλευρά στην άλλη. Αργότερα ήρθε ο πολιτισμός και αντικαταστάθηκαν με βυθιζόμενες γέφυρες. Εδώ και 3-4 χρόνια η μια γέφυρα έχει αχρηστευτεί πλήρως. Η δε άλλη κοντεύει χρόνο που είναι εκτός λειτουργίας και έτσι οι Καλαμακιώτες και όχι μόν...

   Προσπαθώ να βάλω το μυαλό μου σε μια τάξη για να καταφέρω να γράψω δυο λόγια [μη νομίζετε πως είναι εύκολο] για την προσπάθεια των κομμάτων να βάλουν δικούς τους ανθρώπους στην ευρωβουλή, το μεγάλο και χλιδάτο συμπόσιο. Εκεί που δύσκολα μαθαίνουμε εμείς, ο κυρίαρχος λαός, τι αποφασίζουν για μας, τα παιδιά μας, τη χώρα μας. Στέλνουμε βουλευτές απ όλα σχεδόν τα κόμματα και το μόνο που ενδιαφέρει τους εκλεγμένους, πέραν των υψηλών απολαβών και προνομίων είναι σε ποιο μαντρί θα μπουν, όχι να παλέψουν για το συμφέρον της Ελλάδας αλλά για να σμίξουν τις δυνάμεις τους με ομοϊδεάτες. Να κάνουν ντόρο, να παλέψουν τις αντίθετες σκέψεις και ιδέες προτείνοντας τις δικές τους θέσφατες, που ουκ ολίγες φορές είναι κατά της χώρας μας. Ναι! κάτι σαν τις θύρες όλων των ποδοσφαιρικών ομάδων, ουδεμιάς εξαιρουμένης.  Δύναμη, πάθος, φανατισμός, καφρίλα. Παίζουν χοντρά παιγνίδια στην πλάτη μας, αλλάζουν μαντρί με την πρώτη ευκαιρία και μ αυτούς που την προηγούμενη θητεία ήταν παρέα, ...

   Συνειδητά απέχω από το να καταγράφω τις σκέψεις μου [διαδικτυακά], όχι έλλειψης θεμάτων αλλά βλέποντας πως η κοινωνία σαν ένας χείμαρρος, όχι ποτάμι, γιατί πολλές φορές τα ποτάμια είναι καθαρά νερά, έχει πάρει το δρόμο της ορμητικά να χαθεί μέσα στην αχανή θάλασσα. Δυστυχώς δεν κάνει το παραμικρό για να σκεφτεί τις επιπτώσεις αλλά και τις συνέπειες της επόμενης μέρας από αυτή την παθητική, αν όχι συνένοχη στάση, ώστε να αντιδράσει ανάλογα και να μη γίνει το θολό και βρώμικο νερό του χείμαρρου που παρασύρει κόπους, προσπάθειες αλλά και ανησυχίες συνανθρώπων.   Γίνομαι σαφέστερος. Χθες αναγκάστηκα για προσωπική δουλειά να επισκεφθώ το Ταχυδρομείο. Εκεί που πλέον των 30 χρόνων έζησα και πέρασα από όλες τις θέσεις. Από την πιο μικρή μέχρι την μεγαλύτερη. Πιστεύω πως η γνώμη μου έχει μια βαρύτητα καθότι έζησα εκ των έσω όλα τα τεκταινόμενα αλλά και τις πολιτικές που ασκήθηκαν ώστε να στραφεί η κοινωνία ενάντια στον μεροκαματιάρη και κατά συνέπεια εναντίον του ίδιου το...