ΤΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ ΕΑΛΩ

       

 Με οργή διαβάζω πως άρχισαν οι προεγγραφές για την υδροδότηση αυθαιρέτων στον υδροφόρο ορίζοντα, για αυθαίρετα χτισμένα πριν το 1985.

Ένα διαχρονικό έγκλημα που έχει όλους τους διατελέσαντες δημάρχους προστάτες.

Πάνω σ΄ αυτό το έγκλημα χτίστηκαν καριέρες αλλά και χτίζονται μέχρι σήμερα.

Έζησα αυτή την περιοχή με ένα «αυθαίρετο»! Αυτό του Σακέλλη που είχε τα γουρούνια. Όλη η περιοχή ήταν ελαιώνας του τσιφλικά Γκρόμαν στην πλειονότητα.

Σιγά σιγά αφού άρχισαν να ρυμοτομούνται πουλήθηκαν σαν οικόπεδα, χωρίς το παραμικρό πρόσκομμα από ΚΑΝΕΝΑΝ.

Τα αυθαίρετα άρχισαν να φυτρώνουν ανεξέλεγκτα και χωρίς την παραμικρή όχληση.

Το πρώτο αυθαίρετο χτίστηκε ακριβώς πάνω από την βορεινή πλευρά του δημοτικού πάρκου. Ένα μεγάλο μοναχικό δωμάτιο.

Πως το γνωρίζω;

Όποιος ήθελε να χτίσει αυθαίρετο, πήγαινε στο οικόπεδο του υλικά και άρχιζε να οικοδομεί. Το μεγάλο όπλο ήταν οι συγκεκριμένοι εργολάβοι [της κακιάς ώρας] που μέσα στη τιμή της … εργολαβίας ήταν και τα πανταχόθεν λαδώματα.

Γινόταν μήνυση, που πολλές φορές την επιζητούσαν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες. Πήγαιναν στο δικαστήριο και παρουσίαζαν φωτογραφίες από το εν λόγω πρώτο αυθαίρετο, το μοναχικό δωμάτιο.

Το δικαστήριο τι να κάνει; Έβλεπε τελειωμένο σπίτι έριχνε ένα πρόστιμο χάδι και ο καθείς πλέον είχε σπίτι που πολλές φορές ήταν μια πλατφόρμα σκέτη στην πραγματικότητα.

Κανείς μα κανείς δήμαρχος δεν είχε το σθένος να αντιταχθεί σ΄ αυτό το βραδυφλεγές έγκλημα.

Όλοι κοίταζαν να τους κάνουν δημότες για να τους έχουν ψηφοφόρους. Αυτή ήταν η έννοια τους. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

Όχι μόνο δεν έκαναν κάτι για να περιφρουρήσουν το μοναδικό θείο δώρο που ο Θεός μας χάρισε αλλά του έδιναν και του δίνουν τη χαριστική βολή.   

Ξέρετε πόσοι έκαναν περιουσία από τα αυθαίρετα;

Μόλις σουρούπωνε έβαζαν εργάτες πάνω στο αγροτικό τους και ξεκινούσαν για τον υδροφόρο ορίζοντα.

Δεν θα το πιστέψετε και όμως είναι πραγματικότητα.

Πήγα εθελούσια στον εισαγγελέα υπηρεσίας της Κορίνθου, που ήταν μια κοπελίτσα και όταν της είπα θέλω τον Εισαγγελέα, γέλασε και μου είπε, εγώ είμαι. Τα έχασα δεν περίμενα ένα κοριτσάκι να ήταν εισαγγελέας.

Της πρότεινα να την πάω σε αυθαίρετο στον υδροφόρο ορίζοντα που τώρα γίνονται οικοδομικές εργασίες και αρνήθηκε.

Φεύγοντας της είπα πως μας κάνετε να πάμε στις εφημερίδες για να βρούμε το σωστό και όχι στη δικαιοσύνη.

Πήγα στο Σπύρου που είχε την εφημερίδα «Ντελάλης» και εκεί καμία ανταπόκριση. Τα παράτησα αηδιασμένος.

Τα εν λόγω λοιπόν αυθαίρετα είναι τέτοιας κατασκευής, λίγο καλύτερα από αυτά που χτίζαμε μικροί για το σκυλάκι και τα κουνέλια μας, που μόνο σπίτια δεν λογίζονται. Άνθρωποι που έπιαναν μυστρί και φτυάρι για πρώτη φορά στη ζωή τους το έπαιζαν εργολάβοι και τα νυχτερινά έργα τους τα έβλεπε η μέρα και γελούσε.

Επειδή το σπίτι μου ήταν κολλητά με μάντρα υλικών ακούστε στιχομυθία.

Ιδιοκτήτης. Τόσα λεφτά και οι τοίχοι πάνε άλλος εδώ και άλλος εκεί;

Εργολάβος. Νύχτα ήταν τι ήθελες να βάλω ράμμα; Έβλεπα;

-Κόψε κάτι είναι πολλά με γδέρνεις;

-Η τιμή είναι πολύ καλή! Τόσα θέλω.

-Δεν στα δίνω!

-Απόψε θα έρθω να στο γκρεμίσω! Να ξέρεις εγώ αστυνομίες δεν πάω. Θα στο γκρεμίσω πάει τελείωσε.

Τι να κάνει ο φουκαράς του τα έδωσε.

Μια σημαντική λεπτομέρεια. Ο εν λόγω εργολάβος, που πριν λίγες μέρες πέθανε, είχε τον αποκλειστικό  έλεγχο του υδροφόρου ορίζοντα κάτι σαν ΑΟΖ. Δεν τολμούσε να πάει άλλος να χτίσει αυθαίρετο, πήγαινε με χειροπέδες. Μαφία κανονική δρούσε και ζούσε στον υδροφόρο.

Έχω αναφέρει παλιά, πως  δήμαρχος προέτρεψε την πολεοδομία να δώσει χαρτί πως το αυθαίρετο κατεδαφίστηκε ώστε να απαλλαχθεί από το δικαστήριο, όπως και έγινε. Ακόμα και σήμερα υπάρχει.

Πως το γνωρίζω;

Είχα προβλήματα με την πολεοδομία και μου λέει ο συγκεκριμένος.

-Ρε πήγαινε στο δήμαρχο και πες του έτσι και έτσι και θα καθαρίσεις. Εμένα δεν βλέπεις μου έδωσε χαρτί και αθωώθηκα.

Το ίδιο και σε συγγενικό μου πρόσωπο που τώρα διεκδικεί υδροδότηση.

Έτσι είναι αυτά! Τάζεις, σε βγάζουν, την πληρώνει ο τόπος. Απλά πράγματα, η φύση δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα πέρα από το να σε εκδικηθεί την κατάλληλη στιγμή. Τα υπόλοιπα είναι αφημένα στη τύχη τους. 

Άντε να χάσουμε και το νερό να αποτελειώσουμε αυτόν τον τόπο. Να τον κάνουμε κόλαση από παράδεισο που μας τον έδωσε η φύση.

Αυτά που σας γράφω είναι ένα μέρος των όσων έχω βιώσει πάνω στο έγκλημα του υδροφόρου ορίζοντα, τόσα χρόνια που καθημερινά επισκεπτόμουν.