ΡΑΔΙΚΙΑ ΜΕ ΑΠΟΨΗ

  Αρθρογραφώ ακριβώς 25 χρόνια και δεν αμπελοσοφώ, γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου κατά πρώτον και κατά δεύτερον αυτό που κάνω δεν έχει στο ελάχιστον σκοπιμότητα και δη πολιτική-δημοτική. Προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια σε κουτάβια που είναι μόνιμα σε βρεφική κατάσταση. Δηλαδή με τα μάτια κλειστά και δεν εννοούν να τα ανοίξουν.

Το ξέρω ότι είναι μάταιος κόπος αλλά όπως είχα παραφράσει παλιότερα σε ομιλία μου στο δημοτικό συμβούλιο τα λόγια του Όσκαρ Ουάλιντ.

-Δεν θα πουν ήταν δύσκολοι καιροί αλλά γιατί οι  ευσυνείδητοι πολίτες [ποιητές] σιώπησαν.

25 χρόνια στη γύρα του Λουτρακίου, σαν ταχυδρόμος έχουν δει τα μάτια μου ουκ ολίγα.

Η τριβή μου με τα δημοτικά με έκανε να μπορώ να ξεχωρίζω τα λαμόγια από τους ευσυνείδητους πολίτες με την πρώτη ματιά, με την πρώτη κουβέντα.

Ό,τι γράφω δεν είναι υπερβολή, δεν είναι ψέμα. Αν ήταν στο παραμικρό φαντασία ή ψέμα θα ήμουν ενώπιον της δικαιοσύνης. Αυτοί για ψύλλου πήδημα θίγονται και τόσα που έχω γράψει κατά καιρούς δεν βγήκε ΕΝΑΣ να πει είμαι ψεύτης, συκοφάντης.

Αν σας πω πως έχω καταγγελίες σοβαρότατες από πολίτες και πρώην δημοτικούς υπαλλήλους για τα έργα και τις ημέρες τους, δεν θα το πιστέψετε και καλά κάνετε.

Κοιμηθείτε! Εξ΄ άλλου ο ύπνος θρέφει τα μωρά, πόσο μάλλον τα κουτάβια.

Μόλις τους λέω αφήστε να τα γράψω μπας και ξυπνήσουν, τους κόβετε η μαγκιά και η λαλιά. Θέλουν να τα έχουν καλά και με τον χωροφύλακα και με τον αστυνόμο. Δεν γίνετε!

Ακόμα και τώρα ξεδοντιασμένοι και υπναλέοι που είναι εμπνέουν φόβο και σιωπή.

Εγώ σαν ευσυνείδητος πολίτης δεν μπορώ να κάνω και πολλά πέρα από το να τους βγάλω ανώνυμα και να μάθει ο κόσμος την πορεία τους… και να τους ξανά ψηφίζει…

Τους συγγενείς δεν μπορούμε να τους αποπέμψουμε. Τους φίλους όμως επιβάλλεται και δη τους διαδικτυακούς. Αν δείτε πόσα αιτήματα φιλίας έχω δεν θα το πιστέψετε. Δεν τους αποδέχομαι παρ΄ όλο που διατηρώ και μπλόγκ και λογικά θα ήθελα να είχα περισσότερους αναγνώστες. Δεν το κάνω όμως γιατί μου είναι αδιάφορο να με διαβάζουν ραδίκια και μάλιστα με άποψη. Δεν τους κάνω τη χάρη. Ας βρουν αλλού λίπασμα για να τραφούν και μεγαλώσουν.

Ένας λοιπόν πρώην διαδικτυακός φίλος θίχτηκε που έγραψα ωμά για ευθύνες. Πρόκειται για ένα όστρακο που είναι κολλημένο στον ανύπαρκτο και φοβήθηκε μη τυχόν του τσαλακώσω την μεγάλη προσωπικότητα.

Εύχομαι να μη συμβούν και άλλα που έχω επιστήσει την προσοχή, γιατί δεν βλέπω να λαμβάνονται υπ΄ όψιν τόσο σοβαρά θέματα.