ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΚΑΛΝΤΕΡΙΜΙ


 Î”εν διατίθεται αυτόματο εναλλακτικό κείμενο.
 Υπ΄όψιν αυτές οι πλάκες είναι οι προσφάτως τοποθετημένες. Το καλντερίμι αρχίζει λίγο πιο πέρα.Η φωτογραφία είναι της φωτογράφου Χριστίνας Κατσάρα.                     
                      ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ  ΚΑΛΝΤΕΡΙΜΙ
  Θαυμάζω το θράσος της σημερινής πλειοψηφίας, μη εξαιρώντας και τους προσφάτως εγκαταλείψαντες το ναυάγιο, που θα ζητήσουν και πάλι τη ψήφο των συμπολιτών μας. Τελικά πόσο σανό ακόμα μπορούμε να φάμε αδιαμαρτύρητα;
Υποθέτω πως κανείς τους δεν έχει τύχει καθ΄ όλη τη δημοτική θητεία τους, μιας και το τέλος πλησιάζει, να περπατήσει στον παραλιακό πεζόδρομο. Γιατί αν είχε περπατήσει δυο πράγματα θα είχε κάνει. Αύριο κιόλας να έμπαιναν συνεργεία να αλλάξουν όλες τις πλάκες ή να πήγαιναν σπίτι τους ζητώντας συγνώμη από τους Λουτρακιώτες για την ανικανότητά τους. Κι όμως προτιμούν να σε ξανά κοροϊδέψουν βάζοντας πάλι στο προεκλογικό τους πρόγραμμα αυτούσιο ότι είχαν και στο προηγούμενο.
  Ολοκληρωμένη μελέτη ανάπλαση της παραλίας Λουτρακίου από καταρράχτες έως Σχολή Μηχανικού.
Βρε αθεόφοβοι τις πλάκες δεν μπορείτε να αλλάξετε και θέλετε να αναπλάσσεται την παραλία απ΄ άκρη σ΄ άκρη; Στο σημείο που έδενε το Αλμπόνα έχουν ξεκολλήσει τα τοιχία και μια μάνα με καρότσι αν σκοντάψει στις σπασμένες πλάκες και πέφτοντας της φύγει το καρότσι πήγε κατ΄ ευθείαν στη θάλασσα το μωρό! Θα μου πείτε πρώτη φορά χάνονται ανθρώπινες ζωές από δημοτική αμέλεια; Τιμωρήθηκε κανείς; Απ΄ ότι ξέρω, κανένας.
Αν θυμάμαι καλά τα βράχια που είναι μέσα στη θάλασσα και υποτίθεται προστατεύουν τις πλάκες από τα κύματα, εδώ και 60 χρόνια έχουν εμπλουτιστεί μόνο μια φορά και αυτή σε μικρό αριθμό βράχων. Το καλοκαίρι με μικρό κυματάκι η θάλασσα έρχεται επάνω στο πεζόδρομο, πόσο μάλλον το χειμώνα! Ούτε τα αυτονόητα δεν αντιλαμβάνεσθε; Πως πρέπει να εμπλουτιστεί με βράχια ώστε η θάλασσα να μη διαβρώνει τις πλάκες αλλά και τα παρτέρια που χρόνια τώρα έχουν να δουν λουλούδι. Μια καλή ιδέα είναι να γίνουν αλυκές.
Αν ρωτήσετε συμπολίτες όλοι θα έχουν να σας πουν ένα τουλάχιστον περιστατικό που είδαν ή τους έτυχε από τις φαγωμένες και σπασμένες πλάκες.
Συνόδευα επισκέπτη στη πόλη μας και πραγματικά ντράπηκα για το χάλι της παραλίας μας. Θεώρησα πως επισκέφθηκε το σπίτι μου και στο σαλόνι ήταν πεταμένα όλα τα άπλυτα της οικογένειας.
Πόσο αδιαφορία θεέ μου! Ο τόπος μας είναι τουριστικός προορισμός και από τον τουρισμό ζούμε. Αναρωτιέμαι έως πότε θα μας τιμούν με την παρουσία τους αλλά και τα χρήματά τους όταν ερχόμενοι να απολαύσουν ένα καφέ, ένα γεύμα μπορεί να καταλήξουν στο νοσοκομείο. Ξυπνάτε!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μη μου δίνεις ψάρια…

Ο Κιμ της καρδιάς μας!

Στη ν¨δημοκρατία¨ δεν υπάρχουν αδιέξοδα...